Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΙΑΣ ΜΙΚΡΗΣ ΑΚΑΚΙΑΣ

Η εικόνα μιας ηλικιωμένης γυναίκας να προσπαθεί να απομακρύνει τον κορμό μιας νεαρής ακακίας από τον κεντρικό δρόμο της Λαγκάδας, ασφαλώς και προκαλεί την περιέργεια των περαστικών γιατί το κάνει και η ερώτηση μπορεί να οδηγήσει σε μια ωραία ιστορία από αυτές που έχουμε ξεχάσει να ακούμε και παράδειγμα για το πώς ορισμένοι άνθρωποι έχουν το νου τους ακόμα και στα αδύναμα δεντράκια και τον ίσκιο τους…

Η κυρά Μαρία Γαβαλά λοιπόν που είδα πριν από λίγες μέρες να σπρώχνει το κορμάκι της ολόφρεσκηςς ακακίας λίγο πιο μέσα από τον τοίχο και να προσπαθεί να το κρατήσει σε απόσταση με ένα ξύλο, ήθελε με αυτό τον τρόπο όπως μου εξήγησε, να τη γλιτώσει από τα δόντια των περαστικών γαϊδάρων που βλέπουν την πρασινάδα, τους τρέχουν τα σάλια και μόλις ξεφύγουν από τον έλεγχο του αφεντικού τους, την αρπάζουν και την καταπίνουν.

Η σωτηρία της ακακίας μου η οποία φύτρωσε από μόνη της, από το σπόρο μιας από τις μεγαλύτερες που είναι εκεί κοντά, μου είπε, ήταν και μια επιθυμία της υπέργηρης κυρά Ειρήνης Δενδρινού της οποίας είναι το χωράφι και μέσα σε στις υποθέσεις που την απασχολούν στη δύση της ζωής της είναι και το μέλλον της μικρής ακακίας και οι άνθρωποι που δεν θα έχουν ίσκιο όταν θα περπατούν το δρόμο έξω από την ιδιοκτησία της…

Την καλή προσπάθεια βοήθησε και ο κυρ Δημήτρης Πρέκας που έτυχε να περνάει εκείνη τη στιγμή από το δρόμο και για το αποτέλεσμα, θα σας ενημερώσω την επόμενη εβδομάδα μετά την αυτοψία στο δρόμο της Λαγκάδας…