«Η κόρη από τη Λευκάδα, θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε, όπως λεγόταν η ηρωίδα μιας από τις κωμωδίες της Μενάνδρου. Φύλαγε τα πρόβατα όταν τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία. Όπως ο Δάφνης και η Χλόη, στο ομώνυμο ποιμενικό μυθιστόρημα του Λόγγου, τα κορίτσια των ορεινών περιοχών της Ελλάδος, φυλάγουν και σήμερα τα πρόβατα, από μικρής ηλικίας»…
Κάπως έτσι σημειώνει ο R.G. Hoeger στη λεζάντα της φωτογραφίας του 1956 με το κορίτσι από τη Λευκάδα εμφορούμενος οπωσδήποτε από τη ρομαντική θεώρηση της αρχαίας Ελλάδας. Το σήκωνε ακόμη η εποχή καθώς το καινούργιο και η ανάπτυξη δεν είχαν αρχίσει ακόμη να εξαπλώνονται και παρά τις φοβερές αλλαγές που είχε επιφέρει η τραγική δεκαετία 1940 - 1950, η εικόνα της Ελλάδας ελάχιστα είχε αλλάξει.
Φυσικά μετά από μισό αιώνα, θα ήταν τουλάχιστον αφελές να πιστεύουμε πως εκείνη η εποχή ήταν ιδανική και να ακόμη πιο αφελές να τη νοσταλγούμε, γιατί ελάχιστοι, ακόμα και από τους πιο ηλικιωμένους είναι σε θέση να θυμηθούν τις πραγματικές συνθήκες που ζούσαν ακόμη μεγάλες ομάδες του πληθυσμού και τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν.
Βλέποντας μετά από μισό αιώνα τη φωτογραφία του R.G. Hoeger, εκείνο που μπορούμε να σημειώσουμε και φυσικά να νοσταλγήσουμε είναι το πρόσωπο της κόρης που χάθηκε για πάντα, όπως και το πρόσωπο μιας χώρας η οποία παρά τα όσα προβλήματα αντιμετώπιζε εκείνη την εποχή, μπορούσε να βλέπει ακόμα τον κόσμο κατάματα και με ελπίδα…
ΑΘΗΝΑ, 27972911
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου