ΟΙ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟΙ ΤΟΥ ΑΛΣΟΥΣ..

Καλά, σήμερα το παράκανα με τις βόλτες στην πόλη. Από την Κυψέλη έφτασε η χάρη μου στο Νέο Φάληρο με τον Ηλεκτρικό που έκοψε τα συχνά δρομολόγια γιατί ο Ραγκούσης βρήκε δουλειά αρχαιοφύλακα σε κάποιους που περίσσευαν και επέστρεψα στους Αμπελοκήπους με ένα λεωφορείο που πρέπει να το είχε πάρει ο ΟΑΣ πριν τριάντα χρόνια. Από εκεί πήγα με τα πόδια στου Γκύζη να πάρω ένα τάπερ γεμιστά από την αδερφή μου η οποία τα φτιάχνει εξαιρετικά και είπα να περπατήσω πάλι από εκεί ως την Αγίου Μελετίου.

Ευτυχώς είχα αυτή την έμπνευση γιατί αλλιώς δεν θα έβρισκα μπροστά μου μια εικόνα απ’ αυτές που θα βλέπουμε όλο και πιο συχνά καθώς αυτοί οι αρρωστημένοι τύποι που μας κυβερνάνε δεν έχουν ούτε ιερό, ούτε όσιο πάνω τους και δεν χαμπαριάζουν από τίποτα αρκεί να μαζέψουν χρήματα. Παράδειγμα η χθεσινή απρόοπτη φορολόγηση των ακινήτων.

Έχοντας λοιπόν φρέσκο στο μυαλό αυτό το πράγμα μου άρεσε πολύ σαν είδα ανάμεσα στα πεύκα του μικρού αλσυλίου δίπλα από τα Δικαστήρια (Ευελπίδων) ένα παλιό διπλό στρώμα προσεκτικά τοποθετημένο ανάμεσα στα δέντρα. Χάρηκα, καθώς μαζεύω φωτογραφίες με παλιά στρώματα στο δρόμο για τα οποία γράφω φανταστικές ιστορίες και το πλησίασα να το φωτογραφήσω. Τότε είδα πως στον διπλανό θάμνο ήταν τοποθετημένες και οι κουβέρτες ενώ σε κάποια κλαδιά άλλων δέντρων κρέμονταν και κάτι σακούλες με ρούχα.

Κατάλαβα, κάποιοι άστεγοι γυρνάνε όλη την ημέρα εδώ κι εκεί και το βράδυ ΠΟΥ μαζεύονται στο άλσος, βγάζουν το στρώμα από τη θέση του και κοιμούνται στα μαλακά. Το πρωί που φεύγουν το ξαναβάζουν ανάμεσα στα δέντρα ενώ δεν είναι απίθανο να μένει κάποιος, που δεν φαίνεται βεβαίως, να το φυλάει μέχρι να έρθουν και οι άλλοι. Αυτό φαντάζομαι πως γίνεται όλο το χρόνο εκτός από τις μέρες που βρέχει, οπότε και αυτοί οι άνθρωποι αναζητούν κρεβατοκάμαρα που δεν θα έχει τον ουρανό για στέγη.

Αυτή είναι η καλύτερη λύση σκέφτηκα βλέποντας το στρώμα στα δέντρα να γλυτώσουμε την φορολογία καθώς το μυαλό των αρπακτικών της κυβέρνησης δεν έχει φτάσει μέχρι να ζητήσει φόρο και από τους αστέγους. Αν και φοβάμαι πως άμα γίνουμε πολλοί, σίγουρα θα τους προκαλέσουμε το ενδιαφέρον και θα βγάλουν κανένα νόμο που να μας τα παίρνει. Όλα είναι πιθανά με αυτούς που μπλέξαμε…