Το τι έγινε στη σημερινή πορεία των μαθητών – σπουδαστών για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου στους δρόμους της Αθήνας, δεν είναι βέβαια και κάτι το πρωτοφανές αλλά πάντα κάτι καινούργιο φαίνεται πάνω σε αυτά τα ζητήματα και καλό είναι να τα σημειώνουμε καθώς αυτά συμπληρώνουν την ιστορία της πόλης.
Περί τα 2.000 χιλιάδες και λίγο παραπάνω πρέπει να ήταν οι νεαροί που πορεύτηκαν από τα Προπύλαια προς το Σύνταγμα όπου μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη ήταν αναπτυγμένε ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, από την Αθήνα αλλά και από την επαρχία που μεταφέρθηκαν όπως γίνεται συχνά τελευταία σε τέτοιες περιπτώσεις για ενίσχυση.
Εκεί οι νεαροί άρχισαν αμέσως το γνωστό παιχνίδι αναμέτρησης με τα ΜΑΤ ρίχνοντας εναντίον τους μάρμαρα που έσπασαν από διάφορα σημεία της πλατείας και φυσικά από τα φρεσκοτοποθετημένα σκαλιά της Μεγάλης Βρετανίας τα οποία όπως υποθέτω δεν είναι δα και από τα καλύτερα σε ποιότητα. Για να σπάσουν τα σκαλιά του ξενοδοχείου μάλιστα αφού δεν μπορούσαν να κάνουν και σπουδαία πράγματα με τα σφυράκια που κουβαλούσαν, εφάρμοσαν ένα καινούργιο σύστημα. Τα κοπάναγαν με τις μαντεμένιες σχάρες της ΕΥΔΑΠ που ξεκολλούσαν από το δρόμο κι έτσι κάτι κατάφερναν αλλά με πολύ κόπο γιατί αυτά τα αντικείμενα είναι αρκετά βαριά και απαιτούν αρκετή δύναμη.
Η «μάχη» με τα ΜΑΤ σε στάση άμυνας πρέπει να κράτησε σχεδόν μια ώρα, χρόνος που ήταν αρκετός για να γίνουν χίλια κομμάτια τα παγκάκια της πλατείας, για τον ανεφοδιασμό με πυρομαχικά των νεαρών. Κάποια στιγμή κινήθηκαν εναντίον τους τα ΜΑΤ, έριξαν λίγα δακρυγόνα επειδή υποθέτω έβλεπαν πως η πλειοψηφία των συμμετεχόντων στη διαδήλωση ήταν εντελώς άσχετοι με τέτοια πράγματα και καταστάσεις και εύκολα τους διέλυσαν. Άλλοι έφυγαν προς το Μοναστηράκι ενώ ένα μεγάλο μπλοκ νεαρών κατέβηκε προς την Πανεπιστημίου κάνοντας διάφορες ζημιές, συγκεντρώθηκαν για λίγο μπροστά στα Προπύλαια αλλά μετά από μια επίθεση των ΜΑΤ διαλύθηκαν και έφυγαν προς τα Εξάρχεια.
Το καινούργιο, για μένα τουλάχιστον είναι ότι τα ΜΑΤ έκαναν πλάκα με τους νεαρούς και απ’ ότι παρατήρησα έχουν εξελιχθεί πολύ στο να αποκρούουν με τις ασπίδες ότι αντικείμενο πετιέται εναντίον τους. Έναν – δυο αστυνομικούς που ήταν στην πρώτη γραμμή όντως τους θαύμασα για τις αποκρούσεις ακόμα και μεγάλων κομματιών μαρμάρων όταν πετύχαινε η βολή – πράγμα πολύ δύσκολο για τους άμαθους νεαρούς σε τέτοιες ρίψεις.
Κάτι άλλο που έχει κι αυτό τη σημασία του είναι ότι καταστράφηκαν τα περισσότερα από τα μαρμάρινα παγκάκια της πλατείας κι έτσι κάποιοι άστεγοι τους βλέπουν να ψάχνουν απόψε αλλού να κοιμηθούν καθώς το κρεβάτι τους έγινε κομμάτια για να εξοπλιστούν οι νεαροί. Ξήλωσαν ακόμη και τα μεγάλα ξύλα για να τα χρησιμοποιήσουν εναντίον των ΜΑΤ αλλά γρήγορα διαπίστωσαν πως κάτι τέτοιο είναι μάταιο γιατί ήταν πολύ βαριά και δύσχρηστα και τα παράτησαν ενώ κατάφεραν, πως δεν ξέρω, να κάψουν και μερικά
Και το τελευταίο, όπως είδα σήμερα, οι συγκρούσεις νεαρών – ΜΑΤ έγιναν κάτι σαν θέαμα για πολλούς Αθηναίους αλλά και αρκετούς ξένους που μαζεύονται σε διάφορα σημεία της πλατείας να τους βλέπουν και να καταγράφουν με φωτογραφικές μηχανές και βίντεο τα γεγονότα που κάνουν την Αθήνα, μια πόλη μοναδικών συγκινήσεων σε ολόκληρο τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου