Σελίδες

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΟΥ...



Αχ, είχα ένα σωρό δουλειές στο δρόμο σήμερα και δεν παρακολούθησα τα περί της συλλήψεως και της ανάκρισης του Άκη. Όπως και να έχει πάντως καταλαβαίνουμε, οι περισσότεροι νομίζω, πως αυτό το πράγμα που λέγεται πολιτική δεν έχει ούτε ιερό, ούτε όσιο και για την εξουσία, ρίχνεις και το χθεσινό σου φίλο ακόμη στο γκρεμό. Τέλος πάντων θα μάθουμε τι θα γίνει και ανάλογα θα εκτιμήσουμε το θόρυβο της σημερινής μέρας.
Από την άλλη, εμένα με πήγαν οι δρόμοι σήμερα ως τον Κορυδαλλό, αυτή τη χαριτωμένη πόλη που φιλοξενεί τις μεγαλύτερες φυλακές της Ελλάδας, να δω έναν αλλοδαπό  φτωχοδιάβολο που για κάτι πταίσματα, του φόρτωσαν μια πολύ βαριά ποινή και η κατάστασή του δεν είναι και τόσο καλή μετά από την απόρριψη της έφεσής του για μετριασμό και οσονούπω, θα οδηγηθεί πάλι στη επαρχία για να συνεχίσει.
Για το θέμα αυτό θα επανέλθω άλλη φορά, αλλά δεν μπορώ να πω ότι σήμερα (είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που πήγα στις φυλακές) είδα στο επισκεπτήριο ότι δεν ήταν και λίγος ο κόσμος που είχε έρθει να δει κάποιον δικό του και στη συντριπτική του πλειοψηφία, ήταν αλλοδαποί και όλοι κουβαλούσαν κάτι, απ’ αυτά βεβαίως που επιτρέπονται, να τους δώσουν. Αυτό που μου έκανε δε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν ένας κουλουράς που γέμιζε σακούλες με κουλούρια και έγραφε πάνω τους με ένα χοντρό μπλε μαρκαδόρο το όνομα του κρατουμένου για τον οποίον περιορίζονταν.

Φαίνεται πως οι αρχές θεωρούν πως ο επισκέπτης δεν πρόκειται να βάλει και κάτι άλλο μέσα στη σακούλα γιατί ο τελευταίος που τη δένει κόμπο είναι ο κουλουράς, άνθρωπος ενήμερος και οπωσδήποτε δικός τους. Ήθελα να κάνω μια φωτογραφία με τις σακούλες των κουλουριών, αλλά ούτε σε καλή διάθεση ήμουν ούτε και η μέση μου βοηθούσε να κάνω την απαραίτητη κίνηση και γι’ αυτό, με ιδιαίτερη προσοχή να μη γίνω αντιληπτός και φυσικά να μην φανούν πρόσωπα, στόχευσα πλαγίως στο εικονισματάκι της «Παναγίας της Ελευθερώτριας» που κάποια ψυχή, όπως βλέπετε στη φωτογραφία, φρόντισε να το στολίσει με ένα στεφάνι κόκκινα γαρύφαλλα, μήπως και βάλει το χεράκι της και κάποιος αναπνεύσει πάλι αέρα ελευθερίας...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου