ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ

 

Είναι ο Νοέμβρης ο μήνας που κλείνει τον κύκλο της καρποφορίας της γης με τα εσπεριδοειδή κάθε είδους, τους λωτούς και φυσικά τις ελιές - την ευλογία της ελληνικής γης αλλά σε ορισμένους τόπους, όπως στα ορεινά χωριά κάποιες λάμψεις του καλοκαιριού κρατάνε ακόμη και γλυκαίνουν το μάτι και το στόμα των προκομένων ανθρώπων.

Ο λόγος για μια ορισμένη ποικιλία σταφυλιών, σιδερίτες τα λένε στην πατρίδα μου τα οποία αργούν να ωριμάσουν και αν τύχει μάλιστα να μην έχουν προσβληθεί από τίποτα αρρώστιες, αυτά μπορούν να κρατηθούν πάνω στο κλήμα ως τα Χριστούγεννα. Για να είναι όμως σίγουροι οι άνθρωποι πως αυτά θα διατηρηθούν, τα έκοβαν και τα κρεμούσαν στα υπόγεια των σπιτιών όπου το φως ήταν ελάχιστο κι έτσι ήταν σαν να έπεφταν σε ύπνο και τα ξυπνούσαν μόνο σαν επρόκειτο να καταναλωθούν. Αυτός ο ύπνος λένε ήταν που τα έκανε να μη ρυτιδιάζουν οι ρώγες τους και να καταλήγουν να είναι σαν άδειες σακκούλες.

Η διατήρηση των σταφυλιών με αυτό τον τρόπο είναι μια τέχνη που έχει σχεδόν ξεχαστεί καθώς και οι άνθρωποι που τη γνώριζαν έχουν λιγοστέψει αλλά και γιατί η τεχνολογία φροντίζει να τα κρατάει «ζωντανά» με διάφορα μείγματα χημικών μέσα στα ψυγεία. Γι’ αυτό και αποτελεί τύχη για όποιον περάσει από κάποιο ορεινό χωριό και βρει τις επόμενες μέρες σταφύλια να είναι ακόμη κρεμασμένα στις κρεβατίνες και μπορεί να απλώσει το χέρι να κόψει ένα μικρό τσαμπί ή να τσιμπήσει μια ρώγα από αυτόν τον γλυκό θησαυρό…

 

ΑΘΗΝΑ, 01112013