Σελίδες

Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

ΠΩΣ ΧΑΛΑΣΕ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ...


O γάτος της μάνας μου, περσινό θύματου παρανοικού με τις φόλες.Τη μοίρα του α
κολούθησαν όλα σχεδόν τα γατιά και τα σκυλια τώρα του χωριού.
Καλημέρα σας και καλή Κυριακή να έχουμε όλοι. Καλή και μέσα στα όρια που θέτει η λογική και ο κοινός νους γιατί τα υπόλοιπα, είναι πολυτέλειες σε αυτή την κατάσταση που ζούμε. Χώρια που μάθαμε να λέμε «φταίει η κατάσταση» και εύκολα να τα φορτώνουμε όλα σε αυτή, αλλά φοβάμαι, πως με αυτό τον τρόπο αντιμετώπισης απλά βάζουμε το μυαλό μας στον ύπνο και γέρνουμε μακαρίως από την άλλη πλευρά του μαξιλαριού...
Ο λόγος, και γι’ αυτό σήμερα είμαι εξω φρενών αλλά προσπαθώ να έχω μαζεμένη τη γλώσα μου είναι οι κακές ειδήσεις που ήρθαν από το χωριό μου, τη Μεγάλη Κάψη, στις πλαγιές του ωραίου Τυμφηστού και μπορεί μεν να μην αφορά την υγεία και την κατάσταση των συγχωριανών μου, αλλά είναι μαύρες για τα ζωντανά του χωριού καθώς, ο δολοφόνος με τις φόλες ξαναχτύπησε προχθές και θύμα του ήταν ο γάτος του ξαδερφού μου Δημήτρη. Προηγήθηκαν οι δηλητηριάσεις των γατιών της μάνας μου, όλης της γειτονιάς κατόπιν και από την κακία του δολοφόνου δεν γλύτωσαν και τα σκυλιά. Ήδη ένας ο αγαθός, μεγάλος σκύλος του Νίκου Σαρόγλου που ήταν φύλακας για όλη την κάτω γειτονιά, είναι πια νεκρός και μάλιστα μετά από βασανιστήρια όπως διαπίστωσαν όταν τον βρήκαν στα Τρικούτσια!

Ποιος τα κάνει όλα αυτά σε ένα μικρό χωριό που κατοικείται κυρίως από γέροντες; Κανένας δεν ξέρει αλλά όλοι υποψιάζονται κάποιους, από το χωριό ίσως αλλά και από τα διπλανά χωριά που η συμπεριφορά τους δεν είναι στα πλαίσια της λογικής όπως προανέφερα. Επί του προκειμένου, λογική για τους χωριανούς μου είναι να αφήνεις ήσυχο το ζωντανό, σκυλί ή γάτο του γείτονα και να μην θέλεις να το εξοντώσεις και μάλιστα με φόλα. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε συμβεί τέτοιο κρούσμα και αν ακουγόταν κάτι για αλλού, δημιουργούσε αποτροπιασμό και καταδίκη της πράξης γιατί πάντα η σχέση των ανθρώπων με τα ζώα τους ήταν αρμονική και μέσα στα πλαίσια της αλληλεγγύης που καλλιεργούσε η ανάγκη.
Τώρα βρέθηκε κάποιος ή κάποιοι που έχουν βαλθεί να ξεκάνουν όλα τα ζωντανά του χωριού και νιώθει δυνατός, καθώς ο ύπουλος τρόπος που χρησιμοποιεί τον αφήνει τον καλύπτει. Ανεξάρτητα τώρα το ποιος είναι αυτός, εκείνο που έχει σημασία είναι ότι το χωριό μου, όπως και δεκάδες άλλα χωριά σε όλη την επαρχία, είναι ανοχύρωτο. Όχι βέβαια από αστυνομικές δυνάμεις και άλλα τέτοια που η αποτελεσματικότητά τους αμφισβητείται αλλά από την αδυναμία των ίδιων των ανθρώπων να πουν απλά «εδώ είμαστε χωριό»!!!

Ηλικιωμένοι οι περισσότεροι, κουρασμένοι από τη ζωή και τη μοναξιά που νιώθουν στα βουβά σπίτια τους, αποκομμένοι από τον έξω κόσμο και εξουθενωμένοι από την οικονομική δυσπραγία και ανέχεια, αλλοτριωμένοι σε μεγάλο βαθμό από την άθλια τηλεόραση και εξαρτημένοι από τους γιατρούς και τις σχετικές υπηρεσίες καθώς έχουν πέσει σε ένα ιδιότυπο εθισμό με την ιατρική περίθαλψη δεν μπορούν να αντιδράσουν στο παραμικρό. Κι εδώ έρχεται ο κάθε ένας με την όποια διαταραχή του και κάνει ότι θέλει. Σήμερα σκότωσε με φόλα τα γατιά, προχθές πυροβόλησε τα σκυλιά και αύριο κανένας δεν ξέρει με ποιο τρόπο και ποιο θα είναι το επόμενο θύμα ή τα θυματά του...
ΑΘΗΝΑ, 1032014   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου