Σελίδες

Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΤΣΒΕΤΑΓΙΕΒΑ


Από αριστερά: Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, Αλέξανδρος Στεργιόπουλος,
Ελένη Μπουκουβάλα και Γιώργος Μιχαλόχρηστας.
Βρέθηκα νωρίτερα στο Φλοράλ, στο κατάστημα που βρίσκεται στη θέση του ιστορικού καφεζαχαροπλαστείου της πλατείας Εξαρχείων όπου οι εκδόσεις «Χίλων» παρουσίαζαν το βιβλίο της Μαρίνας Τσβετάγιεβα «Ο διάβολος και άλλα αφηγήματα». Για το βιβλίο μίλησαν ο εκδότης Γιώργος Μιχαλόχρηστας, η μεταφράστρια του βιβλίου Ελένη Μπουκουβάλα η οποία αναφέρθηκε εκτενώς στη ζωή της μεγάλης ρωσίδας ποιήτριας και ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Στεργιόπουλος.

Ο Δημήτρης Τριανταφυλλίδης διαβάζει για την Μαρίνα Τσβετάγιεβα

Αυτόν όμως που περιμέναμε να ακούσουμε όλοι, ήταν φίλος μας Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, δημοσιογράφος και μεταφραστής της ρωσικής που έκανε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση στο ποιητικό έργο της Τσβετάγιεβα και διάβασε αγαπημένα της ποιήματα. Το βιβλίο μπορείτε να αναζητήσετε στα βιβλιοπωλεία ενώ την εξαιρετική ομιλία του Δημήτρη στο www.samizdatproject.blogspot.gr.

ΑΘΗΝΑ, 10032014

ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΒΕΤΑΓΙΕΒΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ
To βιβλίο «Ο διάβολος και άλλα αφηγήματα», αποτελείται από τέσσερα πεζογραφήματα σχετικά με την παιδική της ηλικία, γραμμένα ανάμεσα στα έτη 1934-1935. Μέσα από τα γραπτά αυτά, διαγράφεται η εξέγερση της ποιήτριας απέναντι στην προκατάληψη και την εκκλησιαστική συμβατικότητα, αναδεικνύεται το θέμα της γέννησης της ποιητικής της κλίσης, και σκιαγραφείται η ιστορία της οικογένειάς της, στην Ρωσία πριν και κατά τη διάρκεια της επανάστασης, μια ιστορία σημαδεμένη από το μύθο του θανάτου. Ο Πάστερνακ αποκάλεσε την Μαρίνα Τσβετάγιεβα «ασύγκριτα χαρισματική ποιήτρια, φλογερή και επινοητική» και ο Έρενμπουργκ, «μια Ρωσίδα ασεβή, όλο φως και χαρά». Αυτά τα στοιχεία χαρακτηρίζουν και αυτά τα αφηγήματα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα.
Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα, μία από τις μεγαλύτερες ποιήτριες του 20ού αιώνα, γεννήθηκε το 1892 στη Μόσχα. Η μοίρα αυτής της απρόβλεπτης και χειμαρρώδους γυναίκας, που παντρεύτηκε έναν εθελοντή του Λευκού Στρατού, είναι άρρηκτα δεμένη με την ταραγμένη ιστορία της Ρωσίας. Ασυμβίβαστη με τις ηθικές επιταγές της εποχής της, αντίθετη με την επανάσταση, ζει για πολύ καιρό στην εξορία. Σύγχρονη του Πάστερνακ, του Μάντελσταμ, του Γκόρκι, της Αχμάτοβα, θαυμάστρια του Μαγιακόφσκι, αυτή η αιωνίως ερωτευμένη γυναίκα επιμένει να εξυμνεί τις μεγάλες ιδέες, τις ομορφιές της φύσης και τη μυστηριώδη διδαχή του θανάτου. Το 1941, ύστερα από πολλές περιπέτειες, επιστρέφει στη Ρωσία, όπου και δίνει τραγικό τέλος στη ζωή της.
 
ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου