Σχήματα και μορφές στην άμμο φτάχνουν
κυρίως τα παιδιά και λίγοι μεγάλοι που πιστεύουν πως διατηρούν την παιδικότητά τους.
Για τα παιδιά το να πάρει τα εφήμερα έργα τους το κύμα ή ο αέρας είναι κάτι το
εντελώς φυσικό ενώ για τους μεγάλους κάτι τέτοιο μπορεί να φέρει στεναχώρια, θλίψη
και οδύνη. Τα παιδιά πάλι δεν νοιάζονται για την καλαισθησία αυτών των έργων των,
δημιουργούν ελεύθερα, ενώ αρκετοί από τους μεγάλους που καταπιάνονται με αυτά, στην
προσπάθειά τους να αναπαραστήσουν πιστά μια μορφή που τους εμπνέει ή τους βασανίζει,
δημιουργούν έργα που κανείς δεν θα λυπηθεί αν τις σαρώσει αμέσως την επόμενη
στιγμη το κύμα... (Φωτογραφία στα Φαλάσαρνα Χανίων, Αύγουστος 2011).
ΑΘΗΝΑ, 19082014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου