ΟΙ ΟΡΤΑΝΣΙΕΣ ΣΤΙΣ ΑΥΛΕΣ ΤΗΣ ΚΟΥΣΤΕΣΑΣ

Η κυρά Χρυσάνθη Αντωνίου με τον άντρα της Θωμά, στη δροσερή αυλή του σπιτιού τους. Ο Θωμάς εκτός από τα κήπια κάθε χρόνο φτιάχνει και ένα μικρό κοπαδάκι αρνοκάτσικα.

Τους μισούς μήνες το χρόνο τα σπίτια τους είναι σφαλισμένα γιατί ο χειμώνας εκεί πάνω στα Άγραφα δεν αστειεύεται και μόνο σαν πιάσει η άνοιξη και ισιάσει λίγο ο καιρός, τότε είναι που ανεβαίνουν οι νοικοκυραίοι από τις πόλεις και τους κάμπους που ξεχειμάζουν και με κάθε τρόπο τα ζωντανεύουν και περνούν εκεί το καλοκαίρι τους αλλά παράλληλα προσπαθούν και αναβιώνουν στο μέτρο που μπορεί ο καθένας και τον αληθινό τρόπο ζωής.

Η κυρά Σταυρούλα Αντωνίου με τον άντρα της Ηλία και την κόρη τους Αριστέα η οποία είναι πρόεδρος του δραστήριου Συλλόγου Κουστέσας «Ο απόστολος Παύλος».

Τούτο είναι η καλλιέργεια των κήπων με λογής λαχανικών, φασόλια, πατάτες, καλαμπόκια, ντομάτες, ότι δηλαδή είχε ο κήπος σε ένα ορεινό χωριό που η επικοινωνία του κατά τα παλαιά χρόνια με τα κέντρα παραγωγής ήταν αρκετά δύσκολη έως ακατόρθωτη. Η καλλιέργεια λοιπόν αυτών των κήπων ήταν αυτονόητη για κάθε νοικοκυριό και στόχος ήταν πάντα η επάρκεια και για τούτο η προσοχή ήταν διαρκής, από το φύτεμα ως τη συγκομιδή.

Έτσι είχαν μάθει να κάνουν όλοι στο μικρό συνοικισμό των Μεγάλων Βραγγιανών Ευρυτανίας (Άγραφα) και δεν το ξέχασαν σαν βρέθηκαν εκόντες - άκοντες από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ΄60 οι πρώτοι στη Βοιωτία αναζητώντας μεροκάματο και καλύτερες συνθήκες ζωής. Έτσι, μέσα σε δέκα χρόνια όλες οι οικογένειες της Κουστέσας, πλήν εκείνης του Γιώργου Στούμπου, μετακινήθηκαν στη Βοιωτία και άρχισαν μια καινούργια ζωή εκεί και με όπλο τη θέληση, κατάφεραν να προκόψουν και σήμερα, όσοι φυσικά λαγάρισαν συνταξιούχοι επιστρέφουν στο χωριό και συνεχίζουν να παράγουν με τα κήπια τους πολλά από τα προϊόντα που αλλιώς θα αγόραζαν από τον πλανόδιο μανάβη.

Φυσικά αυτές οι καλλιέργειες διαφέρουν από εκείνες των προγόνων τους καθώς χρησιμοποιούν αρκετά μηχανικά μέσα, όπως φρέζες για το όργωμα και δίκτυα πλαστικών σωλήνων για το πότισμα ενώ υστερούν κάπως και στη φυσική λίπανση με κοπριά γιατί δεν υπάρχουν πια τα κοπάδια που βόσκαγαν μέσα στα κήπια και τα χωράφια μετά τη συγκομιδή. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πολύτιμη αποδεικνύεται η κοπριά από τα δυο κοπάδια που ανεβαίνουν πια στο χωριό, του Αποστόλη και του Δημήτρη Στούμπου και από αυτά προμηθεύονται το πολύτιμο αυτό υλικό όλοι όσοι καλλιεργούν στην Κουστέσα.

Δεν είναι όμως μόνο τα κήπια που ζωντανεύουν το χωριό αλλά και τα λουλούδια που αμέσως μόλις πάνε στο χωριό οι απόδημοι Κουστεσιώτες την άνοιξη φροντίζουν να γεμίσουν τις αυλές και κάθε διαθέσιμο χώρο δίπλα στο σπίτι. Φυτεύουν λουλούδια της μιας χρονιάς αλλά φροντίζουν να διατηρούν και άλλα που κρατάνε χρόνια, όπως οι τριανταφυλλιές για παράδειγμα. Εκείνα όμως που καμαρώνουν περισσότερο οι κυράδες στην Κουστέσα, είναι οι ορτανσίες οι οποίος λόγω κλίματος, φροντίδας και μπόλικου καστανοχώματος πραγματικά οργιάζουν και αποτελούν στολίδια του χωριού.  

Τεκμήρια της παρουσίας μου στην Κουστέσα, η φωτογραφία με τον Θωμά και την Χρυσάνθη Αντωνίου στην αυλη τους με τις ωραίες ορτανσίες. (Φωτογραφία, Σοφία Παπαχρήστου).

Τέτοιες ορτανσίες καμαρώσαμε πριν από λίγες μέρες στις αυλές της κυρά Σταυρούλας Ηλία Αντωνίου και της κυρά Χρυσάνθης Θωμά Αντωνίου οι οποίες μπορεί να αφιέρωσαν τα χρόνια της νιότης τους και όλη τη δύναμή τους στις δουλειές και τα εργοστάσια της Βοιωτίας, αλλά τώρα απολαμβάνουν με όλη τους τη ψυχή τη ζωή στην Κουστέσα και κρατάνε ανοιχτά τα φιλοξενα σπίτια τους περισσότερους μήνες του χρόνου και στα οποία χαίρονται τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους που πάνε να παραθερίσουν εκεί.

ΑΘΗΝΑ, 20082014