Όταν φεύγουν οι νοικοκυραίοι και τα εγκαταλείπουν οι νοικάρηδες,
τα σπίτια μελαγχολούν, κλείνονται στον εαυτό τους και δεν είναι λίγες οι φορές
που η βαριά σιωπή τα οδηγεί στην αυτοκτονία, ήτοι την ξαφνική κατάρρευση. Αυτό
φοβούνται οι διπλανοί και αφού εξαντλήσουν την αναζήτηση στο ληξιαρχείο να
βρουν κάποιο κληρονόμο να αναλάβει την ευθύνη καλούν τις υπηρεσίες του Δήμου οι
οποίες το περιφράζουν με τσίγκους και το απομονώνουν οριστικά από τη ζωή της γειτονιάς
σαν ποτέ να μην υπήρξε.
Οι μόνες ψυχές που το επισκέπτονται, αυτό το νεκρό σημείο στην πόλη, είναι τα ποντίκια και οι γάτες και αυτές βγαίνουν απ’ εκεί μόνο να αναζητήσουν φαγητό στα σκουπίδια από τα παρακείμενα ταβερνεία γιατί εκεί κάτω, στην οδό Αισχύλου, στου Ψυρρή η τελευταία αναλαμπή της γειτονιάς ήταν οι διασκεδάσεις στην εποχή της ευμάρειας και τώρα οι Κυριακές μοιάζουν σαν κάθε ημέρα της εβδομάδας και οι νύχτες σαν σε συνοικισμό σε μακρινό προάστιο…
Οι μόνες ψυχές που το επισκέπτονται, αυτό το νεκρό σημείο στην πόλη, είναι τα ποντίκια και οι γάτες και αυτές βγαίνουν απ’ εκεί μόνο να αναζητήσουν φαγητό στα σκουπίδια από τα παρακείμενα ταβερνεία γιατί εκεί κάτω, στην οδό Αισχύλου, στου Ψυρρή η τελευταία αναλαμπή της γειτονιάς ήταν οι διασκεδάσεις στην εποχή της ευμάρειας και τώρα οι Κυριακές μοιάζουν σαν κάθε ημέρα της εβδομάδας και οι νύχτες σαν σε συνοικισμό σε μακρινό προάστιο…
ΑΘΗΝΑ, 09022015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου