Η ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΗ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΠΡΟΥΣΟΥ

Η κατολίσθηση πάνω από το δρόμο Καρπενήσι – Προυσός έχει καθαριστεί και ο δρόμος είναι καθαρός…

Ασφαλώς και θα ακούσατε πως τις προηγούμενες ημέρες των μεγάλων βροχών, ένα κομμάτι του βουνού γλίστρησε και καταπλάκωσε τμήμα του δρόμου που οδηγεί από το Καρπενήσι στον Προυσό και τραυμάτισε λιγάκι την γέφυρα στα Διπόταμα, χωρίς ευτυχώς να έχουμε θύματα καθώς κανένα αυτοκίνητο δεν περνούσε από εκεί εκείνη τη στιγμή. Η είδηση έτρεξε αρκετά στα ΜΜΕ και ενημερώθηκαν οι οδηγοί που είχαν προορισμό τον Προυσό ή παραπέρα να επιλέξουν άλλο δρομολόγιο μέχρι που οι αρμόδιες υπηρεσίες καθαρίσουν τον δρόμο και να τον παραδώσουν ασφαλή στην κυκλοφορία – πράγμα που έγινε αμέσως σχεδόν μιας και η κατολίσθηση στερούσε και τη Μονή Προυσού από προσκυνητές.

Το σμίξιμο του Καρπενησιώτη (αριστερά) με τον Κρικελοπόταμο (δεξιά) που οι δυο τους δημιουργούν την ατίθασο Τρικεριώτη που καταλήγει στη λίμνη Κρεμαστών. Η διαφορά στο χρώμα των νερών τους είναι εμφανής καθώς οι Καρπενησιώτης μαζεύει νερά από περιοχές όπου παρατηρείται έντονη η δραστηριότητα των ανθρώπων ενώ ο Κρικελοπόταμος από παρθένα και απάτητα μέρη. 

Με αυτές τις εντυπώσεις λοιπόν μιας και βρέθηκα αυτές τις ημέρες στο χωριό πήγα να δω τι έγινε και χάρηκα την άμεση αντιμετώπιση του ζητήματος. Δεν είμαι τεχνικός να κρίνω τι έγινε και προκάλεσε την κατολίσθηση αλλά δεν μπορώ να μην προβάλλω πάλι την άποψη, άποψη που καλλιεργήθηκε από την εμπειρία της παρατήρησης των βουνών ότι αυτό που έγινε οφείλεται στην υφή των πετρωμάτων της Πίνδου ολόκληρης (ιδίως αυτά που επικάθονται σε στρώματα φλύσχη και τα οποία όταν μουσκέψουν πολύ, γλιστράνε και έτσι κατεβαίνουν τα βουνά στα ποτάμια και τα φράζουν και δημιουργούν καμιά φορά και μικρές λίμνες. Κάθε χρόνο και ιδιαίτερα όταν υπάρχουν πολλές βροχοπτώσεις γίνονται δεκάδες μικρές και μεγάλες κατολισθήσεις σε όλα τα βουνά αλλά κανένας δεν τους δίνει σημασία αφού όλος ο τόπος είναι έρημος από ανθρώπους και μόνο σαν κλείσει κάποιος κεντρικός δρόμος αρχίζουν τις φωνές και ζητούν βοήθεια. Το ίδιο δεν δίνουν σημασία σε όλα τα χωριά και στα νερά που έχουν παρατήσει να μουλιάζουν τα χωράφια ακόμα και δίπλα στα καινούργια εξοχικά που έχουν χτίσει. Λένε καμιά κουβέντα αλλά μόλις πιάσει η άνοιξη το ξεχνάνε και έτσι η κατάσταση διαιωνίζεται μέχρι κάποια μέρα ένα χωριό να έχει την τύχη του Μικρού Χωριού που το 1963 θάφτηκε κάτω από την κατολίσθηση.

Ο Τρικεριώτης που προέκυψε από το σμίξιμο του Καρπενησιώτη και του Κρικελοπόταμου, περνάει γαλάζιος (επειδή τα νερά του Κρικελοπόταμου είναι περισσότερα) κάτω από την ωραία παλιά γέφυρα η οποία όσο φορτώνεται χρόνια τόσο πιο όμορφη γίνεται…

Το ζήτημα των κατολισθήσεων στα βουνά της Ευρυτανίας και τα Άγραφα έχει πολλές πλευρές αλλά δεν είναι εδώ ο χώρος να αναλυθεί και κυρίως πώς να αντιμετωπιστεί. Τούτο προτάσσει ένα άλλο τρόπο ανάγνωσης της παρατημένης υπαίθρου και των προτεραιοτήτων που δίνει σ’ αυτό η πολιτεία αλλά κυρίως οι τοπικές κοινωνίες – αν αυτές ανασαίνουν ακόμη.

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 24022015