ΟΙ ΜΥΚΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΔΟΜΟΥΝ ΤΟ ΞΥΛΟ

Η έξαρση της ανθοφορίας των κερασιών πέρασε και ο καιρός στην μικρή πατρίδα ήταν παραπάνω από ευνοϊκός για την επικονίαση τόσο με τον αέρα όσο και με τα έντομα, κυρίως τις μέλισσες. Έτσι έρχεται τώρα η σειρά να ανθίσουν οι μηλιές και οι κυδωνιές, ανάλογα δε με το υψόμετρο που βρίσκονται αυτά τα δέντρα στο βουνό ενώ κάτω απ' αυτά, άλλες λειτουργίες, όπως η σήψη της ύλης της προηγούμενης χρονιάς δηλώνουν πως αυτός ο κόσμος, είναι ακόμη ζωντανός.

Όπως καταλαβαίνετε η ενασχόληση με την ανθοφορία των δέντρων έχει και αυτή τα όριά της ειδικά μάλιστα όταν μέσα σε αυτό το ανοιξιάτικο κλίμα, δίπλα ή κάτω απ’ αυτά πρέπει να γίνουν κάποιες δουλειές, όπως οργώματα, φυτέματα, καθάρισμα των άλλων δέντρων όπως οι καστανιές και οι καρυδιές οι οποίες μόλις τώρα αρχίζουν να σκάνε φυλλαράκια.

Έτσι λοιπόν, καθώς χθες το απόγευμα είχα μπει σε μια πυκνή συστάδα από αγριόχορτα και βάτους που είχαν καταλάβει το ωφέλιμο χώρο μιας καστανιάς εδώ και χρόνια και κανείς δεν είχε παρέμβει να τα απομακρύνει, σκαλίζοντας το χώμα που ήταν γεμάτο σπασμένα ξύλα, ρίζες, φύλλα και όλα μαζί δημιουργούσαν μια μάζα που μύριζε σήψη, είδα πάνω σε ένα κομμάτι ξύλο καστανιάς μια πανέμορφη αποικία μυκήτων που μαζί με άλλους, ορατούς και αόρατους αποδομούν το ξύλο. Δεν ξέρω πολλά πράγματα από αυτό τον κόσμο, εντυπωσιάστηκα όμως από την εμφάνιση τους με τις μακριές ρίζες τους και τον καρπό τους που έμοιαζε σαν γαλακτόχρωμη λάμπα φωτισμού ή σαν μικρή άσπρη μελιντζάνα. Δεν ξέρω πως το λένε αυτό το είδος, το φωτογράφησα να το δείτε κι εσείς και σας πληροφορώ, λυπήθηκα που τάραξα το έργο τους ανασύροντας το ξύλο από το σωρό με την ύλη που σάπιζε και φοβάμαι, πως και αυτή η κίνηση με τη έκθεση στο φως του ήλιου μπορεί να έβλαψε (και να σκότωσε ίσως) αυτή την αποικία των μυκήτων με το σημαντικό έργο και το όμορφο αποτέλεσμα…

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 25042015