ΕΝΑ ΑΛΟΓΟ ΗΤΑΝ ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΛΑΤΟ!!!

Οι κορμοί των δέντρων είναι σαν τα σώματα των ανθρώπων· τίποτα απολύτως δεν μπορούμε να δούμε κάτω από το λείο ή το ζαρωμένο δέρμα τους. Απλώς φανταζόμαστε πως μπορεί να είναι φτιαγμένο το ένα ή άλλο όργανο ή από την εμπειρία μας, τη συνάφεια ή τη σχέση μας με κάποιο άτομο μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε ως καλή ψυχή, ανοιχτή καρδιά, δυνατό μυαλό, σιδερένια πνευμόνια κλπ. Λόγω δε του ευμετάβλητου του χαρακτήρα που διέπει τους περισσότερους ανθρώπους, οι χαρακτηρισμοί αυτοί ουδέποτε σχεδόν συνοδεύουν εμάς ή τους άλλους ως τη δύση της ζωής αλλά κατά καιρούς αλλάζουν και τούτο έχει πολλές συνέπειες στις σχέσεις και απροσδόκητες εξελίξεις στην πορεία τους. 

Έτσι είναι πάνω – κάτω και για τα δέντρα. Όσο είναι όρθια στο δάσος, τίποτα απολύτως δεν γνωρίζουμε για το εσωτερικό των κορμών τους και μόνο από την εγκάρσια τομή στον κορμό ενός κομμένου δέντρου μπορούμε να διαβάσουμε την ηλικία του και να μάθουμε αρκετά πράγματα για το βίο του ενώ πολλές φορές μπορούμε να διακρίνουμε και τις συνέπειες κάποιου παλιού τραύματος, όπως μια τσεκουριά, ένα καρφί, ένα κάψιμο, έναν κεραυνό. Τα τραύματα στα δέντρα έχουν τις ίδιες συνέπειες με αυτά στο σώμα των ανθρώπων αλλά με τη διαφορά, όταν αυτά δεν είναι θανατηφόρα το δέντρο χωνεύει τις πληγές και τα τραύματα το σώμα του και μπορεί να ζήσει για πολλά – πολλά χρόνια χωρίς να μιλήσει σε κανέναν γι’ αυτές ή το γεγονός που τις προκάλεσε και εν τέλει να μην ξέρουμε αν αυτά το οδήγησαν στο θάνατο ή απλά ήρθε η ώρα του να σβήσει. 

Πιθανόν να τα λένε συχνά τα δέντρα μεταξύ τους και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ισχυρίζονται πως συμβαίνει αυτό και οι ίδιοι λένε πως τα έχουν ακούσει να μιλάνε. Παλαιότερα μάλιστα, υπήρχαν άνθρωποι (μάγοι, ιερείς και μάντεις) που μπορούσαν από τον ψίθυρο που έκαναν τα δέντρα να βγάζουν χρησμούς και βάσει αυτών πορεύονταν, άλλοτε προς το καλό και άλλοτε προς το κακό, οι γενιές που πίστευαν στους χρησμοδότες. Κανένας όμως απ’ αυτούς δεν άφησε παρακαταθήκη στους επόμενους ένα λεξικό της ομιλίας των δέντρων ή ένα κωδικό έστω, που να μας βοηθά να τα καταλαβαίνουμε κι έτσι, όσους πιστεύουν σήμερα πως ακούνε τα δέντρα τους αποκαλούμε επιεικώς ονειροπαρμένους αλλά μόνο αυτοί ξέρουν τι σημαίνουν οι πληγές των δέντρων. 

Πληγές οι οποίες φανερώνονται μόνο όταν περάσει το αλυσοπρίονο από το σώμα του και το τσεκούρι λιανίσει τα πλευρά του. Έτσι πολλές φορές ο υλοτόμος καθώς σκίζει τον άψυχο κορμό του δέντρου, του αποκαλύπτονται μαζί με την ηλικία και άλλα άγνωστα γεγονότα της ζωής του από τις αόρατες πληγές που κρύβει μέσα του. Όπως για παράδειγμα, ο γέρικος έλατος που έριξε ο αέρας πριν από λίγες ημέρες στο δρόμο από τον Αμάραντο προς τη Νεράϊδα και τεμαχίστηκε για να διευκολυνθεί η κυκλοφορία αποκάλυψε σε κάποια τομή μια σπάνια σύνθεση: το κεφάλι ενός αλόγου που κοιμόταν μέσα στο σώμα του. Στη θέση των ματιών είναι η τρύπα από ένα κλαδί που σάπισε και έσπασε ενώ το στόμα του συνθέτει μια στρέβλωση η οποία φαίνεται πως έγινε όταν αυτό ήταν σε πολύ μικρή ηλικία. 

Το κομμένο κομμάτι αυτού του κορμού, το περιποιήθηκε λίγο ο Αντώνης Παπαδάκος και το μετέφερε στην αυλή του ξενώνα του Αμαράντου όπου το τοποθέτησε σε μια γωνία ως διακοσμητικό στοιχείο αλλά και διδακτικό υλικό για όσους θα ήθελαν να μάθουν τι κρύβει μέσα του ένας κορμός δέντρου… 

ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ, 09122016