Είδα να τρέχει σε πολλούς τοίχους το challenge accepted, δεν
το πολυκατάλαβα ομολογώ αλλά μου άρεσε που βλέπω φίλες και φίλους σε
φωτογραφίες από παλιότερα χρόνια και στους οποίες τουλάχιστον επικρατεί η
νεότητα. Έτσι προκλήθηκα κι εγώ να «παίξω» κι εγώ σε αυτό το παιχνίδι
επιστροφής στα περασμένα ωραία και κυρίως ξέγνοιαστα χρόνια…
Ανακάλυψα σήμερα που είμαι στο χωριό σε κάποιο συρτάρι κάποιες
παλιές φωτογραφίες και στάθηκα σε κάνα δυο από τον Απρίλη του 1982 (ολόκληρα 35
χρόνια πριν) τραβηγμένες σε ένα λιβάδι. Δεν μπορώ να πω, ήμουν και νέος και
ωραίος! Είχα αφήσει, άγνωστο για ποιο λόγο μουστάκι το οποίο ήταν καστανό και
όχι γκρίζο προς άσπρο όπως σήμερα και ποιος ξέρει τι με βασάνιζε ξαπλωμένος στο
λιβάδι με τις μαργαρίτες.
Απ’ ότι θυμάμαι πάντως ήταν η χρονιά που παράτησα τη
δουλειά στο Δημόσιο (Υπουργείο Γεωργίας) και για να ζω άρχισα να δουλεύω σε
οικοδομές, το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς πήγα στο Εργαστήρι Επαγγελματικής
Δημοσιογραφίας και ακολούθησε πολύ σύντομα η δουλειά στις εφημερίδες. Φέτος δε μπορώ να πω ότι έχω τις προϋποθέσεις να βγω και στη σύνταξη- αν συνεχίσει να υπάρχει αυτό το πράγμα!
Πέρα απ’ αυτά όμως αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι
ότι από τη χρονιά της φωτογραφίας μέχρι σήμερα πέρασαν 35 ολόκληρα χρόνια με τη
φθορά που μοιράζει στον καθένα ο χρόνος και με λίγες ζημιές στο σώμα και στην
καρδιά και πιστεύω πως θα είμαι τυχερός να συνεχίσω έτσι σε όσα μου έχει η
μοίρα ακόμη φυλαγμένα!
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 30042017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου