Μέγα ζήτημα και αυτό με τις «άσπρες μέρες» που όλο
περιμένουμε αν έρθουν αλλά η άφιξή τους διαρκώς αναβάλλεται καθώς, πολλές φορές
τυχαίνει κάποιος ή κάποιοι να τις εμποδίζουν να περάσουν το κατώφλι της ζωής
μας. Συχνότερα όμως νομίζω ότι εμείς οι ίδιοι δεν τις παίρνουμε είδηση πως
ήρθαν και την επομένη συνειδητοποιούμε με πίκρα πως έφυγαν. Μοιάζουν τολμώ να
πω οι «άσπρες μέρες» σαν τον ίσκιο μας
που όλο τον κυνηγάμε αλλά ποτέ δεν πρόκειται να τον πιάσουμε αφού έτσι είναι η
μοίρα των ανθρώπων και χωρίς αυτή την ελπίδα πιστεύω πως δεν θα περιμέναμε ποτέ
να ξημερώσει!
Γι’ αυτό ανασκουμπώθηκα σήμερα καλές μου φίλες και καλοί μου
φίλοι να ξεθάψω από συρτάρια, κουτιά και δίσκους όσες φωτογραφίες τράβηξα τα
προηγούμενα χρόνια με χιόνια και τις πέρασα σε κάρτες με ευχές για τις
εορταστικές ημέρες που έρχονται γεμάτες ελπίδα πως η επόμενες που θα τους ακολουθήσουν
μπορεί να είναι καλύτερες…
Δεν θα πρωτοτυπήσω ούτε φέτος με τις
ευχετήριες κάρτες. Θα ακολουθήσω την πεπατημένη, με την ανάρτηση της κλασσικής
σειράς «ΑΣΠΡΕΣ ΗΜΕΡΕΣ» όπου πιστεύω πως καλύπτω την γκάμα όλων των προτιμήσεων
των φίλων ως προς τις ευχές που περιμένουν και από την οποία, όποιος θέλει
διαλέγει από εδώ ή το actimon.blogspot αυτή
που του αρέσει και την μοιραζόμαστε μαζί στο δικό του χρονολόγιο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου