ΠΟΙΟΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ;

Δεν το περίμενα ομολογώ, περπατώντας, σαν σήμερα το πρωί  πριν από πέντε χρόνια στη Ζωοδόχου Πηγής, στη γωνία με την Ισαύρων, όπου το πάλαι ποτέ ένδοξο «μπαράκι του Βασίλη» και το «Μακόντο» πολύ παλαιότερα, ένα χώρο που στο εσωτερικό του συνέβησαν ορισμένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή μου, να δω κάτι πεταμένες αφίσες Μαοϊκών οι οποίες πιθανόν βρέθηκαν στο πεζοδρόμιο επειδή καθαρίστηκε κάποιο ξεχασμένο διαμέρισμα όπου από τους τοίχους ενέπνεαν την επανάσταση. 

Δεν είχα χρόνο να μάθω περισσότερα τότε, έστησα κάνα δυο αφίσες και τις φωτογράφισα στον τοίχο να θυμάμαι που τις βρήκα και τύλιξα τις υπόλοιπες με τον «μεγάλο τιμονιέρη» και άλλα επαναστατικά θέματα, σα θησαυρό των θολών εφηβικών χρόνων που ορισμένοι μάλιστα πιστεύαμε ως ιδανικό και το καθεστώς του Αλβανού γείτονα συντρόφου Εμβέρ Χόντζα και από τότε με ακολουθούσαν στις μετακομίσεις σε διάφορα σπίτια στην Αθήνα.  

Σήμερα που μου το θύμισε το Facebook τις κατέβασα από το πατάρι και ειλικρινά, οι εμπειρίες που  στα χρόνια της πρώτης φοράς Αριστερά – ΑΝΕΛ διακυβέρνησης, ομολογώ δεν είναι πια στο κλίμα της επανάστασης με οδηγούν σε άλλες σκέψεις. Φυσικά, για κανένα λόγο δεν πρόκειται να τις κρεμάσω σε κάποιο τοίχο μου γιατί αυτά τα κάνουν μόνο κάποιοι «αριστεροί» και μάλιστα σε μεγάλα και ευρύχωρα γραφεία...

ΑΘΗΝΑ, 23022018