ΕΝΑ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΑΝΟΙΞΗ ΣΤΗ ΛΙΟΣΙΩΝ

Η ιδέα της πασχαλινής εξόδου για τους περισσότερους που παίρνουν τους δρόμους προς την εξοχή είναι πρωτίστως ένα ανθισμένο λιβάδι. Έτσι καλεί η παράδοση να γιορτάζεται το Πάσχα σε όλη στην επικράτεια  ή σε μια αυλή με γλάστρες έστω, στο σπίτι του χωριού, στο νησί η το χωριό της ηπειρωτικής ενδοχώρας. Και τούτο να μην συμβεί, λόγω καιρού ή άλλων παραγόντων, η ιδέα είναι που κινεί την επιθυμία είναι η κρατούσα του Πάσχα… 

Για όσους δεν μπορούν να το κατορθώσουν ή αγαπούν την Αθήνα η οποία έχει τις δικές της ανοιξιάτικες χάρες, ένα μικρό ανοιξιάτικο λιβάδι τους περιμένει να το δουν μόνο, πίσω από τη συρμάτινη περίφραξη και μεταφερθούν νοερά για λίγο στην εξοχή. Τούτο βρίσκεται στην γωνία της οδού Λιοσίων και Μάγερ  όπου κάποτε υπήρχε ένα παλιό σπίτι και στο οικόπεδο που λαγάρισε μετά την πτώση του και δεν έγινε πάρκινγ όπως τα άλλα δίπλα του, άγνωστο με ποιο τρόπο και πιθανώς με τον αέρα, μεταφέρθηκαν σε αυτό σπόροι από κίτρινες μαργαρίτες των αγρών και επειδή φαίνεται πως το χώμα δεν ήταν τόσο ρυπασμένο φύτρωσαν και μοιάζουν σαν σε εξοχή κάπου στην Ελλάδα. Έτσι η εικόνα του ανθισμένου οικοπέδου  σε αυτή την ξεψυχισμένη γειτονιά υπενθυμίζει πως η άνοιξη κατοικεί κάτω από την πόλη και μπορεί να ξεφυτρώσει οπουδήποτε δεν υπάρχει κάτι που οριακά να την εμποδίζει. Επί πλέον, δίνει μια ιδέα για το πώς θα μπορούσαν να γίνουν όμορφοι χώροι όλοι οι παρατημένοι, δημόσιοι και ιδιωτικοί χώροι…

ΥΓ. Η πρόκληση να γνωρίσω το ανθισμένο οικόπεδο της Λιοσίων ήρθε από τον Γιώργο Π. Αποστολόπουλο, Αντιδημάρχου στο Δήμο Αθηναίων και το προχθεσινό σημείωμά του για αυτό το ωραίο σημείο της Αθήνας. Τον ευχαριστώ…

ΑΘΗΝΑ, 06042018