Η ΠΑΛΙΑ ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

Όταν μιλάμε για τα περασμένα, ήτοι για τα γεγονότα και το διάβα των ανθρώπων από τη ζωή μιας μικρής πατρίδας, μοιραία η σκέψη αναζητεί εικόνες από τον τόπο που δεν άλλαξαν πολύ στο πέρασμα του χρόνου. Όπως αυτή της εισόδου στο χωριό, τη Μεγάλη Κάψη από τον παλιό δρόμο που άνοιξαν οι χωριανοί τον πρώτο χρόνο μετά τον Εμφύλιο, το 1951, με τσαπιά και φτιάρια και το μεροκάματο ήταν λίγα κιλά σιτάρι από την αμερικάνικη βοήθεια που δόθηκε στα πλαίσια του Δόγματος Τρούμαν. Αυτά για την ιστορία και έπεται συνέχεια καθώς τούτος ο μήνας εκτός από το κλείσιμο της περιόδου της ετήσιας παραγωγής, ανοίγει μια άλλη της βαθύτερης περισυλλογής για τα λογής πεπραγμένα τόσο στη μικρή πατρίδα όσο και σε άλλες γειτονιές της Ελλάδας.

Η εικόνα της εισόδου στο χωριό από τη Χώρση, σε πολλούς φέρνει τη νοσταλγία μιας άλλης εποχής, τότε που κάθε απόγευμα και όλο το χρόνο, δεκάδες ήταν οι άνθρωποι που περνούσαν σαν γύριζαν μετά από τη δουλειά τους από τα χωράφια τους ή το δάσος μπροστά από το αναμμένο εικόνισμα με τα μωσαϊκα που ομογενής από την Αμερική αντικατέστησε τότε το αρχέγονο με τα εφέστια υλικά. Εφέστια επί του προκειμένου υλικά ήταν τα παλιά αχρονόλητα αγκωνάρια που ήταν φτιαγμένο το παλιό εικόνισμα και τα οποία προς δόξαν και υποστήριξη του νέου, μπάζωσαν τα θεμέλια με το τσιμέντο.

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 03102018