ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΚΑΚΙ

Η θέση της Αττικής στο χάρτη της χώρας και κατά συνέπεια και της Αθήνας τις έχουν προικίσει με ένα ιδιαίτερο κλίμα και ο συνδυασμός του Σαρωνικού με τον μικρό κάμπο της και τα βουνά της έχει δημιουργήσει ένα τέτοιο περιβάλλον όπου ευδοκιμούν κυρίως εκείνα τα δέντρα που δεν θέλουν πολύ νερό να ζήσουν και τα περισσότερα κρατάνε τα φύλλα τους ολόκληρο το χρόνο. Πρόκειται κυρίως για ελιές, πεύκα και ξυνόδεντρα καθώς και πλήθος  θάμνων που φυτρώνουν όπου βρουν μια σχισμή στο πετρώδες έδαφός της.

Με αυτά τα δέντρα, όπου έχουν μείνει εννοείται, η Αττική δεν έχει την χαρά να ντυθεί με φθινοπωρινά χρώματα όπως γίνεται σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας, ιδίως τις ορεινές όπου ευδοκιμούν τα φυλλοβόλα, όπως οξιές, βελανιδιές, καστανιές και άλλα που τούτες τις ημέρες λάμπουν και γεμίζουν την πλάση με όμορφες εικόνες. Απ’ αυτά ελάχιστα υπάρχουν στην Αθήνα και όπου βρίσκονται είναι κλαδεμένα και μοιάζουν με  κούτσουρα γιατί όλοι φοβούνται μη και πέσουν τα κλαδιά τους πάνω σε κανένα αυτοκίνητο ή και στα κεφάλια των πεζών. 

Ακόμα και οι ακακίες που ανήκουν στην κατηγορία των φυλλοβόλων κι αυτές κουρεύονται άγρια μόλις μπει ο χειμώνας ενώ για τις μουριές, που τα φύλλα τους παίρνουν ωραίο κίτρινο χρώμα, ούτε που προλαβαίνουμε να το δούμε γιατί τις κλαδεύουν καθώς πάλι επικρατεί ο φόβος να μην γλιστρήσει κάποιος όταν τα πατήσει στο δρόμο. Τα λίγα πλατάνια πάλι που υπάρχουν στην πόλη, λόγω της δυσκολίας που έχουν να βρουν νερό και της ταλαιπωρίας από τον δυνατό ήλιο ρίχνουν από πολύ νωρίς τα φύλλα τους. 

Έτσι, ενώ η άνοιξη στην Αθήνα είναι σαφώς διακριτή όταν έρχεται με το πρασίνισμα των δέντρων, το φθινόπωρο ούτε καν φαίνεται και μόνο όταν κάποιος βγαίνει προς τα βόρεια προάστια το καταλαβαίνει. Τα μόνα δέντρα που εκπροσωπούν το φθινόπωρο στην Αθήνα είναι οι νερατζιές, είτε αυτές είναι φυτεμένες στους δρόμους είτε στα παρκάκια και με τον καρπό τους να φωτίζεται σιγά – σιγά από το βαθύ πράσινο στο λαμπερό πορτοκαλί δίνουν το σήμα πως βαδίζουμε προς το χειμώνα όπου όλα τα χρώματα ταπεινώνονται και σβήνουν. Είτε είναι πάνω στα δέντρα τα νεράτζια, στα οποία ελάχιστοι δίνουν προσοχή γιατί δεν τρώγονται, είτε στο έδαφος που πάλι πρέπει να περάσουν πολλές ημέρες μέχρι να τα μαζέψουν ή μπορεί και να τα αφήσουν εκεί να σαπίσουν, είναι αυτά που σαφώς και εκπροσωπούν το φθινόπωρο στην πόλη αλλά και προαναγγέλλουν την έλευση του χειμώνα.

Για να πάρει κάποιος μια ιδέα για το πώς λειτουργούν αυτά και να τα μυρίσει αρκεί να περάσει και να καθίσει λίγο στα παγκάκια κάτω από τις νερατζιές που είναι στο μικρό κηπάριο πίσω από το κτίριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης και το οποίο θα έπρεπε να τυχαίνει περισσότερης προσοχής καθώς είναι από τα ελάχιστα στην Αθήνα που της ταιριάζουν. Εκεί τα δέντρα που κυριαρχούν είναι οι νερατζιές και στο σύνολο που σχηματίζουν είναι το μόνο μέρος που μπορεί κάποιος να καταλάβει πως αλλού κοντεύει κιόλας να τελειώσει το φθινόπωρο…  

ΑΘΗΝΑ, 04122019. Εφημερίδα "Φιλελεύθερος", σελ. 35