ΠΑΝΗΓΥΡΑΚΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ

Στον πεζόδρομο της Θεμιστοκλέους μαζευτήκαμε χθες το βράδυ αρκετοί γείτονες και φίλοι των Εξαρχείων και κάναμε, μέρα που ήταν, το δικό μας πανηγυράκι...

Τη γιορτάσαμε χθες το βραδυ την Παναγία την Εξαρχειώτισα, στον πεζόδρομο της Θεμιστοκλέους. Δεν ήμασταν πολλοί αλλά όλοι πήγαμε με κάτι τις στα χέρια μας, άλλοι με φαγητά, άλλοι με ποτά - εγώ πήγα ένα καρπούζι κομμένο σε φέτες και μέσα σε ένα μεγάλο τάπερ. Η Έλλη και άλλοι είχαν φροντίσει και έβγαλαν πάγκους και καρέκλες, έστρωσαν ένα τραπέζι και έβαλαν τα χρειαζούμενα, πιάτα, ποτήρια, μαχαιροπήρουνα, κανάτες με νερό, μερίμνησαν ακόμη και τη μουσική κάλυψη. Η Σοφία και κάποιοι άλλοι είχαν αναλάβει να στήσουν και ψησταριά και έψησαν πέρα από τις μελιζάνες, τις πιπεριές, τα κρεμμύδια και τα μανιτάρια και λίγο κοτόπουλο κι έτσι τσίκνησε κάπως η κατάσταση και έμοιασε λιγάκι με κανονικό πανηγύρι και όχι ως συνάντηση φανατικών χορτοφάγων.

 

Λίγοι από τους γείτονες που γιορτάσαμε την Παναγία την Εξαρχειώτισα στον πεζόδρομο της Θεμιστοκλέους μπροστά στην ψησταριά με τα λαχανικά.

Οι περισσότεροι που βρεθήκαμε εκεί χθες το βράδυ διαπιστώσαμε πως είμαστε γείτονες και η συνάντηση έγινε η αφορμή να γνωριστούμε με ορισμένους καλύτερα και να ενισχύσουμε με την παρουσία μας τις καθημερινές συναντήσεις που γίνονται στον πεζόδρομο. Συναντήσεις που έχουν ως σκοπό την επαναδιεκδίκηση του χώρου μας ως γείτονες από τους διάφορους εμπόρους και χρήστες ουσιών που τους ακολουθούν μέχρι τις εισόδους των σπιτιών μας καθώς και τους κάθε λογής παραβατικούς που βρίσκουν τα Εξάρχεια ως χώρο ασύδοτης έκφρασης χωρίς φυσικά να τους ενδιαφέρουν οι συνέπειες αφού στην συντριπτική πλειοψηφία τους, είναι κάτοικοι άλλων μακρινών προαστίων. 

 

Το καρπούζι που πήγα στη γιορτή (εξαιρετικό και αγορασμένο από τον Μανούσο στην Εμμ. Μπενάκη) τιμήθηκε δεόντως και από μικρούς και από μεγάλους.

Όλοι φύγαμε ευχαριστημένοι από το μικρό, αυθόρμητο πανηγυράκι που στήσαμε και ευχηθήκαμε η πετυχημένη συνάντησή μας να γίνεται συχνότερα και πιο συστηματικά καθώς όπως φαίνεται είναι ο μόνος τρόπος διακδίκησης του αυτονόητου. Δηλαδή της γειτονιάς μας ως χώρο ελευθερίας και επικοινωνίας και όχι ασυδοσίας και αυθαιρεσίας. Ως παράδειγμα αναφέρω πως χθες ακόμη και τα μηχανάκια που δεν σέβονται κανένα πεζόδρομο, βλέποντας κόσμο στον πεζόδρομο έκαναν παράκαμψη σε άλλο δρόμο...

Ο Ράγια και ο Κωνσταντίνος έπαιξαν λίγο μπάλα χθες στον πεζόδρομο και όπως συζητήθηκε μπορεί κάποιος από αυτούς μετά από λίγα χρόνια να λάμψει στον «Αστέρα» των Εξαρχείων.

Χορτοφάγος εγώ; Όχι ακόμη, αλλά το εγχείρημα της Σοφίας με τα ψημένα λαχανικά ομολογώ πως είχε ενδιαφέρον και το αποτέλεσμα ήταν νοστιμότατο.

 

ΑΘΗΝΑ, 16082104