Τιμήσαμε προχθές Ψυχοσάββατο στην εκκλησία της Παναγίας, όπου κάτω από τις ρίζες των αρχαίων δρυών αναπαύονται οι κεκοιμημένοι συγχωριανοί μας, τις ψυχές οικείων, φίλων και γειτόνων. Ήταν συγκινητική η παρουσία των μονίμων κατοίκων αλλά πιο πολύ εκείνων που λόγω της επιδημίας, είχαν μείνει αρκετό χρόνο μακριά από το χωριό και τώρα στις πρώτες ελεύθερες επισκέψεις, το μνημόσυνο και το καντηλάκι ήταν πρώτη σκέψη τους.
Τιμήσαμε σήμερα το πρωί σε μια πάνδημη και λαμπρή τελετή, την εκκλησία μας που είναι αφιερωμένη στην Αγία Τριάδα (θεμελιωμένη το 1749) και γέμισε κόσμο το χοροστάσι. Το παρών έδωσαν και οι ιερείς από τα διπλανά χωριά καθώς και πολύς κόσμος απ’ αυτά, υπενθυμίζοντας έτσι τις σχέσεις που ανέκαθεν διατηρούσαμε όλοι οι κατοικούντες στις πλαγιές του Τυμφρηστού και πασχίζουμε ακόμη να καλλιεργούμε έστω και με απουσίες.
Τα δυο γεγονότα, δηλώνουν πως παρά τα τραύματα της περιόδου των περιορισμών από την επιδημία, η ζωή μας επανέρχεται στο παλιό ρυθμό και στο χέρι μας είναι να την αποκαταστήσουμε όπως ήταν και γιατί όχι, να την βελτιώσουμε ακόμη περισσότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου