Είχε δεν είχε, η προχθεσινή προβολή – μνημόσυνο στον μπάρμπα Λάμπρο Κοντογούνη που έγινε με πρωτοβουλία του Ορειβατικού Συλλόγου και σε συνεργασία με την Κινηματογραφική λέσχη Καρδίτσας στην Καρδίτσα, μας έβαλε σε καινούργιες αναζητήσεις αναφορικά με τον τόπο, το βίο και τα πεπραγμένα ορισμένων ανθρώπων, όχι μόνο στα Άγραφα αλλά και σε κάθε άλλη ελληνική γωνιά.
Δεν αποτελεί όμως έκπληξη αυτό γιατί στο κλίμα που διαμορφώνεται πλέον στην πατρίδα μας, όσον αφορά την οικονομία και τις διεξόδους που μπορεί να έχει η κοινωνία προς ηπιότερες μορφές εξάρτησης από την αγορά, η γενιά του μπάρμπα Λάμπρου είχε ήδη την απάντηση έτοιμη αλλά ποιος τους άκουγε; Οι περισσότεροι πήραν μαζί τους τις ιδέες, τις αξίες, τον τρόπο και βεβαίως την πολύτιμη πείρα που είχαν αποκτήσει στη ζωή τους.Τα λέω αυτά ορμώμενος από την μεγάλη προσέλευση προχθές στο «Παυσίλυπον», προσέλευση την οποία θα ζήλευε οποιαδήποτε άλλη μεγάλη ταινία παίζονταν εκείνο το βράδυ. Πολλοί από τους θεατές, οι οποίοι κατάγονταν από τα χωριά των ευρυτανικών Αγράφων και είχαν γνωρίσει τον μπάρμπα Λάμπρο και είχαν κάτσει στο μαγαζί του στη Βαρβαριάδα. Ήταν όμως και πολλοί άλλοι που δεν τον πρόλαβαν και έδειξαν πικραμένοι που τα βήματά τους δεν τους οδήγησαν στο «λιμάνι» του Αγραφιώτη.
Για την επιτυχία της προβολής της ταινίας του αείμνηστου Κώστα Κολόζη είναι άλλοι αρμόδιοι να κρίνουν και να μετρήσουν τις δυνάμεις τους για ανάλογες εκδηλώσεις. Εκείνο όμως που έχω εγώ να πω, είναι ότι πρέπει να βρούμε ένα τρόπο, να παρουσιάσουμε τον βίο και άλλων ανθρώπων όπως του μπάρμπα Λάμπρου για να γνωρίσουν και οι νεότεροι την πραγματική όψη της ζωής στην ελληνική επαρχία και βεβαίως στα Άγραφα. Πιστεύω πως κάτι τέτοιο θα είναι χρήσιμο σε όλους και ακόμη ότι θα βρει μιμητές παντού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου