Έτυχε πριν από πέντε χρόνια
να είμαι τέτοιες ημέρες στην Αμοργό όπου συνέλεγα τα τελευταία στοιχεία για το
βιβλίο που έφτιαξα για τον Ασφοντυλίτη και ο καιρός ήταν βροχερός, όπως αυτός
που ζούμε φέτος. Εξαιτίας της βροχής μάλιστα, το μικρό πανηγυράκι που γίνεται
στον Ασφοντυλίτη έγινε στο πανηγυρόσπιτο της εκκλησίας της Ανάληψης στον Ποταμό
και περάσαμε πολύ ωραία.
Έτσι έμεινα στον Όρμο περιμένοντας
να πέσει το σκοτάδι στο λιμάνι κουβεντιάζοντας με τους φίλους και από εκεί
είδαμε ξαφνικά στον αιθέρα να περνάνε δυο μαύρα σύννεφα που έμοιαζαν να
κυνηγάει το ένα το άλλο. Το μπροστινό έμοιαζε με ένα πλάσμα που έτρεχε
τρομαγμένο, σαν καρικατούρα ανθρώπου ήταν με τα ρούχα του να ανεμίζουν πίσω του
και να το ακολουθεί ένα άλλο που έμοιαζε με μέγα θηρίο, αλόκοτο λιοντάρι ή άλλο
μυθικό πλάσμα έτοιμο να τον αρπάξει και να τον κατασπαράξει. Η τρομερή σκηνή στον
ουρανό δεν κράτησε πάνω από μισό λεπτό, φύσηξε αέρας εκεί ψηλά και την διέλυσε
κι έτσι μείναμε χωρίς να γνωρίζουμε τη συνέχεια ενός δράματος ανάμεσα σε δυο
σύννεφα!
ΑΘΗΝΑ, 25052017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου