Καθρέφτης η λιμνοθάλασσα στην αυλή των σπιτιών |
Καθώς και όλο πιο βαθιά κατεβαίνω στα κοιτάσματα του αρχείου, ήδη βρίσκομαι στο τελευταίο κοίτασμα της προμνημονιακής εποχής, το 2009 που κανείς δεν πίστευε πως θα έρχονταν οι μέρες που ζούμε και αν δεν βγάζω λαυράκια, μιας και πρόκειται για θέματα που αφορούν τη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου βγάζω συννεφάκια από τους φακέλλους.
Σε έναν απ’ αυτούς, ο οποίος δυστυχώς οι πρωτότυπες φωτογραφίες έχουν χαθεί μαζί με το λάπτοπ που τις φιλοξενούσε το Πάσχα του ίδιου έτους, με το τίτλο «Σύννεφα, συννεφάκια και συννεφόπουλα» βρήκα μια ωραία σειρά και ελπίζω να αξιωθώ κάποια στιγμή να επαναλάβω την φωτογράφιση κάποια στιγμή που θα πλακώσουν δυνατοί νοτιάδες στο Ιόνιο. Σε αυτούς οφείλονταν και τα απίστευτα σχήματα που έπαιρναν τα σύννεφα πάνω από τη λιμνοθάλασσα και δεν χρειάζονταν τίποτα (σε όσους τα πιστεύουν αυτά) για να ανοίξει το μυαλό και να βλέπει στα σχήματά τους γυναίκες, φάλαινες, πιγκουίνους.
Έτσι γράφτηκαν επιτόπου και κάποιες λεζάντες οι οποίες εμπεριέχουν την έμπνευση να μεγαλώσουν και να γίνουν κανονικά κείμενα χωρίς να χάσουν τίποτα από το περιεχόμενό τους. Αυτές ανέσυρα από τα έγκατα του Facebook που μας τις θύμισε για να υπάρχουν στον «Ακτήμονα» και στον κατάλληλο χρόνο να τους δοθεί η δυνατότητα να μεγαλώσουν.
Ορίζοντας σε τρία επίπεδα πάνω από τον Πατραϊκό |
Στην πλάτη ενός σύννεφου το μικρό συννεφάκι |
Μια φάλαινα με το μικρό της πλέει στον ουρανό |
Ένα πλοίο ταξιδεύει στο μάτι της καταιγίδας |
Σύννεφο με κεφάλι πάπιας |
Η καρδιά της καταιγίδας πλησιάζει |
Πιγκουίνοι φεύγουν τρομαγμένοι |
ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ, 10022009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου