Διανύω ήδη την τέταρτη ημέρα της 10ήμερης κατ’ έτος
ψυχοθεραπείας στο χωριό, ήτοι την ενασχόληση με πατρογονικά χωράφια που φέτος λόγω των συνεχών βροχών
έχουν γίνει ζούγκλα αλλά ο καθαρισμός τους από τις φτέρες και τα βάτα είναι πιο
εύκολος γιατί οι επεμβάσεις των προηγούμενων χρόνων ήταν είχαν καλό αποτέλεσμα
και φανερό μάλιστα.
Πέφτω επί ώρες με το χορτοκοπτικό πάνω στα αγριόχορτα και
απομακρύνω τα ξερά δέντρα, ιδιαίτερα οι καστανιές που έχουν προσβληθεί εδώ και
αρκετά χρόνια από μια αρρώστια που τις αποδεκατίζει και τα ξύλα τους θα καούν,
πέρα τον Νοέμβριο για να μειωθεί όσο το δυνατόν ο κίνδυνος της εξάπλωσης, ενώ
ετοιμάζω το χωράφι να δεχθεί καινούργιες από ένα φυτώριο που έφτιαξα πέρσι και
πάει πολύ καλά. Έτσι ευελπιστώ μέσα σε λίγα χρόνια να αναστηθεί ο προγονικός
καστανόλογγος καθώς και οι καρυδιές με καρύδια από τις ντόπιες ποικιλίες που κι
αυτές μεγαλώνουν στο φυτώριο. Το ζήτημα με τις αρρώστιες όμως δεν αντιμετωπίζεται
μόνο από μένα. Πρέπει να γίνει το ίδιο και στα γειτονικά χωράφια αλλά και όλης της
περιοχής, να καθαριστούν συστηματικά και να απολυμανθούν όσο γίνεται χωρίς
βέβαια τη χρήση χημικών. Τούτο επαφίεται στον πατριωτισμό των συντοπιτών, για
το αν θέλουν δηλαδή να έχουν υγιή δέντρα ή όχι και δεν θεωρώ ότι πρέπει να μην
μου πέφτει λόγος σε ένα τέτοιο ζήτημα που μας αφορά όλους.
Αν ισχύει το δεύτερο, φοβάμαι πως ο αγώνας μου μοιάζει μάταιος
αλλά δεν με στεναχωρεί γιατί μέσα μου θεωρώ πως αυτά που κάνω στα χωράφια
αποτελούν πέρα από την ψυχοθεραπεία που προανέφερα και μια προσφορά τιμής στις γενεές
των προγόνων που σε αυτή τη μικρή πατρίδα, την όμορφη Μεγάλη Κάψη της Δυτικής
Φθιώτιδας. Ο κόπος μου μπορεί να είναι μοναχικός αλλά η απόλαυση από ένα καθαρό,
περιποιημένο χωράφι μπορεί κάλλιστα να μοιραστεί με όποιον εκτιμά την ελάχιστη προσπάθεια
που στόχος της επίσης είναι να μη χάσει ο κόσμος της μικρής πατρίδας την
συνέχεια του στο μέλλον.
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 12082018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου