Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΘΕΟΔΟΣΟΠΟΥΛΟΣ

Ήταν ο Δάσκαλος μου, ο συγχωριανός από τον Άγιο Γεώργιο, Θεμιστοκλής Θεοδοσόπουλος  που παρέλαβε την σχολική χρονιά 1966 - 1967 το Μονοθέσιο Σχολείο Μεγάλης Κάψης που αριθμούσε τότε 28 μαθητές και μαθήτριες, από τον αείμνηστο Γιάννη Καραγιάννη. Εγώ τότε πήγαινα στην Τρίτη Τάξη και ήμουν αρκετά καλός μαθητής. Διάβαζα όχι μόνο τα βιβλία του σχολείου και όσα διέθετε η φτωχή σχολική βιβλιοθήκη μας, αλλά και ότι άλλο μου έπεφτε στα χέρια και πιο πολύ μου άρεσαν οι εφημερίδες και τα περιοδικά. Ειδικά το «Ρομάντσο» και τον «Θησαυρό» που έφερνε η θεία Βιβή Τσιρώνη στη θεία Θεοδώρα Τσιρώνη και τα διάβαζαν, εκτός απ’ αυτή και τα κορίτσια της γειτονιάς. Από τις σελίδες αυτών των περιοδικών γνώρισα τον κόσμο έξω από το χωριό και ξεσήκωνα ιδέες τις οποίες αξιώθηκα μετά να τις ζήσω, όταν μπήκα στη δημοσιογραφία.

Ο Θεμιστοκλής, νέος και με πολύ κέφι για δουλειά τότε, άλλαξε κυριολεκτικά το σχολείο, φέρνοντας καινούργιες ιδέες, μας αντιμετώπισε και μας δίδαξε όλους ισότιμα, πράγμα που τον έκανε ιδιαίτερα αγαπητό στο χωριό. Πέρα από την εφαρμογή νέων μεθόδων διδασκαλίας που αγαπήσαμε όλοι, οργάνωσε με πολύ ωραίο τρόπο τα συσσίτια (πρωινό και μεσημεριανό) με μαγείρισσα την Αλεξάνδρα Λουκοπούλου στο υπόστεγο μπροστά στο σχολείο και υποχρέωσε τις μανάδες μας να μας φτιάξουν παντόφλες να φοράμε στην ώρα του μαθήματος για να μην είναι μούσκεμα τα πόδια μας και παγωμένα μέσα στις γαλότσες. Ακόμη, στην αυλή του σχολείου, πέτρινο κτίσμα του 1909 από το πρόγραμμα Συγγρού,  φτιάξαμε ένα υποτυπώδες γήπεδο, ένα σκάμμα για τα άλματα και αποκτήσαμε και ένα μονόζυγο ενώ τακτικές ήταν οι εκδρομές σε διάφορα μέρη του χωριού και μια φορά το χρόνο, συνάντηση συνάντηση στη Λελούδα όλων των σχολείων του Ανατολικού Τυμφρηστού, Μεγάλης Κάψης, Μερκάδας, Μαυρίλου και Νεοχωρίου. Επί των ημερών του επίσης το σχολείο μας πήρε μέρος στις Γυμναστικές Επιδείξεις και Αγώνες «Τυμφρήστια» που γίνονταν κάθε Ιούνιο στον Άγιο Γεώργιο ενώ δεν έλειψε και μια εκδρομή στην πρώτη Έκθεση της Λαμίας, το 1967. Ακόμη, αξέχαστη θα μείνει σε όλους μας ο εορτασμός της 25^ης Μαρτίου 1967, η πρώτη που έγινε στο σχολείο με σκηνικά που φτιάξαμε όλοι μας, ήτοι μεγάλες επιφάνειες χαρτιού τις οποίες ζωγραφίσαμε και κρεμάσαμε στους τοίχους.

Είναι πολλά που μπορεί να θυμηθούμε τα χρόνια που Δάσκαλός μας ήταν ο Θεμιστοκλής Θεοδοσόπουλος αλλά εκείνο που έμεινε σε όλους μας ήταν ότι αυτός άνοιξε τους δρόμους της ζωής που ακολουθήσαμε, όπως ο καθένας μπορούσε μετά. Προσωπικά εγώ του οφείλω πολλά και πάντα θα τον θυμάμαι για τον τρόπο που μας δίδασκε και μας περνούσε γνώσεις και τρόπους για να ανοίξουμε φτερά να πετάξουμε πιο πέρα από το χωριό μας.

Τον είδα σήμερα, στην εκκλησία του χωριού όπου μαζευτήκαμε να αποχαιρετήσουμε ένα συγχωριανό μας που έφυγε από τη ζωή, τον αγαπητό Χρήστο Βαρλάμη, τα είπαμε για λίγο και κατόπιν, στον καφέ στο Πάρκο πιάσαμε κουβέντα για το Σχολείο, τα χρόνια που ήταν Δάσκαλός και με την ευκαιρία φωτογραφηθήκαμε μπροστά στο ιστορικό για το χωριό μας κτίριο που στο παραπέντε, πρόλαβαν και το έσωσαν από την κατάρρευση και μένει να μας θυμίζει μια εποχή που μπροστά της το αύριο ανοίγονταν μόνο με ελπίδες.   

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 16082018