Η ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΣΚΟΝΗΣ

Το εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής της Μεσαίας Κάψης σε πρώτο πλάνο
ενώ στον ορίζοντα μόλις που διακρίνεται το περίγραμμα του Γουλινά.

Έτσι γίνεται συνήθως στις τελευταίες ημέρες του Απρίλη· έρχεται από τον ουρανό η σκόνη της Αφρικής όπως λένε οι μετεωρολόγοι, θολώνει τον αέρα και μπουκώνει την όραση προς τα απέναντι βουνά ενώ στην ατμόσφαιρα επικρατεί ένα μυστήριο το οποίο ανησυχεί τα πουλιά και τα άλλα πλάσματα που το φως της Άνοιξης έχει ξεσηκώσει. Είναι δε στιγμές που ο ήλιος μπορεί να βρίσκεται στο ζενίθ του το μεσημέρι αλλά εντούτοις να μοιάζει σαν απόγευμα και η μέρα να ετοιμάζεται να γείρει. Τα φαινόμενα δε που σχετίζονται με τη σκόνη είναι πιο έντονα όταν δεν φυσάει καθόλου αέρας και ορατά σαν σημάδια λάσπης πάνω στα φρέσκα φύλλα αν τύχει και ο βουβός ουρανός φέρει από το πουθενά καμιά ψιχάλα βροχής.  

Πέραν όμως αυτών των προσεγγίσεων πάνω στο φαινόμενο της ανοιξιάτικης σκόνης στον αέρα, το γεγονός έχει και μια άλλη διάσταση που αφορούσε τα περασμένα χρόνια αυτούς που δούλευαν στα χωράφια και λειτουργούσε ως φίλτρο, δημιουργόντας την ψευδαίσθηση της σκιάς και έκανε κάπως υποφερτή την έκθεση στον ήλιο. Συννεφόκαμα (από το σύννεφο και το καύσων) έλεγαν την κατάσταση αυτή και την προτιμούσαν από το λιοπύρι. Σήμερα που κανένας δεν δουλεύει με τις συνθήκες του παρελθόντος στα χωράφια και οι μηχανές έχουν συντομέψει κατά πολύ το χρόνο εργασίας, η σκόνη της Αφρικής δεν είναι παρά ένα ενοχλητικό φαινόμενο για όσους και για διάφορους λόγους κινούνται στο ύπαιθρο.

Έτσι ήταν η μέρα σήμερα στις ανατολικές πλαγιές του Τυμφρηστού και η διαδρομή από τον Τυμφρηστό που κατέβηκα από το λεωφορείο του Καρπενησίου ως το χωριό δεν είχε ορίζοντα προς τον κάμπο και τον Γουλινά και το ενδιαφέρον στράφηκε προς την ανάπτυξη των νέων φύλλων στα έλατα και κάποια ωραία αγριολούλουδα που φυτρώνουν εκεί…  

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 29042017