Έκανα την καθιερωμένη βόλτα στις λαϊκές, στην Καλλιδρομίου
πρώτα και μετά κατηφόρησα προς τη Μιχαήλ Βόδα όπου έχει περισσότερα και
φθηνότερα πράγματα και φυσικά μια απίστευτη πολυχρωμία στα πρόσωπα και στους ανθρώπους.
Δεν θα πω πολλά σήμερα γιατί έχω άλλα τρεξίματα αλλά δεν μπορώ να μην σχολιάσω
πως και στις δυο λαϊκές,οι πατάτες και οι ντομάτες ήταν ακριβότερες από τη
σταφίδα σουλτανίνα και ακόμη ότι έσκασαν μύτη τα ρόδια και ωραία λεμόνια από τα
περιβόλια της Κορινθίας.
Εκείνο όμως που μου έκανε εντύπωση, στη λαϊκή της Μιχαήλ
Βόδα, είναι ότι δεν είχαν πέραση τα μελιτζανάκια που πουλούσαν ένα ευρώ και με
τα οποία οι προκομμένες γυναίκες φτιάχνουν ωραίο γλυκό μελιτζανάκι (άφταστη η
μάνα μου και ιδίως οι αδερφές μου σε αυτά) και φυσικά πολύ ωραίο τουρσί. Ρώτησα
το μανάβη γιατί δεν φεύγει το εμπόρευμα και μου απάντησε πως χρόνο με το χρόνο
λιγοστεύουν από τη γειτονιά οι ηλικιωμένες γυναίκες που έφτιαχναν τέτοια γλυκά
και οι νέες (και οι δικές μας και οι αλλοδαπές) ούτε που τους δίνουν σημασία. «Έτσι
που πάμε» είπε, «θα το φέρνουν κι αυτό το γλυκό από την Κίνα!!!». Δεν ξέρω τι
άλλο γλυκό φέρνουν από την Κίνα, πράγμα που είναι πολύ πιθανό, αλλά το θεωρώ
απίθανο να μην ασχολούνται οι νεότερες γυναίκες με τέτοια θεσπέσια γλυκά που
κάνουν καλό σε όποιον τα δοκιμάζει και φυσικά ανεβάζουν το προφίλ τους ως
νοικοκυρές.
ΑΘΗΝΑ, 07092013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου