Ο ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ ΤΗΣ ΑΜΟΡΓΟΥ

Το λιμάνι της Αιγιάλης

Μπορεί να μην έχει τόσες, όσο κάποια άλλα διπλανά της νησιά η Αμοργός παραλίες, αλλά οπωσδήποτε υπερέχει σε ποικιλία της ακτογραμμής και προκαλεί όσους έχουν σκάφος να γνωρίσουν τα νησιά της και τις μικρές και τις μεγάλες αμμουδιές που κρύβονται κάτω από τα φτερά των μεγάλων βράχων και των ψηλών βουνών της και την κάνουν μοναδική σε όλο το Αρχιπέλαγος.

Η Νικουριά κάτω από τα σύννεφα.

Εννοείται βέβαια πως κάθε απόπειρα για ταξίδια και εκδρομές γύρω από την Αμοργό προϋποθέτει καλή ενημέρωση για τον καιρό γιατί καταμεσής εκεί στο Αιγαίο, οι αέρηδες δεν αστειεύονται και θα δυσκολέψουν ακόμα και πολλούς έμπειρους καπεταναίους. Σωστές πληροφορίες επίσης μπορούν να δώσουν οι ψαράδες που γνωρίζουν σπιθαμή τη σπιθαμή τη θάλασσα γύρω από το νησί και βεβαίως και τώρα το καλοκαίρι και οι περατάρηδες που κάνουν τα δρομολόγια στις απόμακρες παραλίες και στα νησιά της Γραμβούσας και της Νικουριάς.

Το μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας

Αξίζει λοιπόν τον κόπο να αποφασίσει κάποιος να κάνει τον περίπλου της Αμοργού είτε με δικό του σκάφος είτε με τη «Μεγαλόχαρη», μια ιταλικής κατασκευής θαλαμηγό 20 μέτρα που θα βάλει αυτές τις ημέρες ο καπετάν Νίκος Βεκρής όχι μόνο σε αυτό το δρομολόγιο αλλά θα κάνει και άλλα πολλά ενδιαφέροντα σε όλες τις Μικρές Κυκλάδες και στα γύρω νησιά.

Ο ασφαλής όρμος της Νικουριάς και η παραλία του Αγίου Παύλου

Ο περίπλους της Αμοργού όπως μας λέει ο καπετάν Νίκος είναι περίπου 3.5 – 4 ώρες με 12 μίλια πάνω κάτω αλλά όπως προγραμματίζει, θα κρατάει όλη τη μέρα για να απολαμβάνουν οι επιβάτες τις ομορφιές του νησιού και το βαθύ γαλάζιο της θάλασσάς της σε σημεία που είναι αδύνατο να τα προσεγγίσει κανείς από τη στεριά εξαιτίας της βραχώδους ακτογραμμής ή δυσκολεύεται στα μονοπάτια.

Ο όρμος της Καλοταρίτισσας στην άκρη της Αμοργού

Το δρομολόγιο που θα κάνει η «Μεγαλόχαρη» και το οποίο μπορούν να ακολουθήσουν όλα βεβαίως τα σκάφη, μικρά ή μεγάλα θα ξεκινά από τα Κατάπολα και θα περνάει πρώτα μπροστά από τις ωραίες παραλίες Μαλτέζι και Πλάκες που προτιμούν πολλοί από τους τουρίστες να πηγαίνουν για μπάνιο και αφού περάσει το ακρωτήρι του Προφήτη Ηλία με το φάρο και θα ακολουθήσει κατόπιν την βραχώδη αλλά ήμερη ακτή όπου διακρίνονται διάφορες παρατημένες αγροτικές εγκαταστάσεις θα κάνει μια μικρή στάση στο μεγάλο όρμο ανάμεσα στη Νικουριά και στην παραλία του Αγίου Παύλου για βουτιές και περπάτημα στην ωραία αμμουδιά.

Το ναυάγιο του ΟΛΥΜΠΙΑ στην παραλία Λίβερος

Ανάλογα τώρα με το τι θέλει να δει ο καθένας, όποιος θέλει μπορεί να περάσει έξω από τη Νικουριά βλέποντας τα μεγάλα βράχια ενώ άλλοι μπορούν να ρίξουν άγκυρα στον μεγάλο, ωραίο και ασφαλή κόλπο όπου καταφεύγουν όλα τα σκάφη της περιοχής σαν πιάνει καιρός και να απολαύσει μπάνιο σε κατακάθαρα νερά και βεβαίως να κατέβει να περπατήσει στον οικισμό του Αγίου Παύλου.

Η παραλία του Μούρου

Μικρές παραλίες στο Ακρωτήρι της Αιγιάλης.

Τείχος από βουνά η ακτή κάτω από τον Κρίκελο

Φυσικά και το λιμάνι της Αιγιάλης είναι μια πρόκληση για μια στάση για όλους καθώς έχει και μεγάλη αμμουδιά αλλά και ωραία καταστήματα. Για τη «Μεγαλόχαρη» όμως είναι απλά μια στάση για να πάρει κι άλλο κόσμο που θέλει να γνωρίσει τις ακτές της Αμοργού και από εκεί στρίβει στο ακρωτήρι Πούντα και ακολουθεί πια δρομολόγιο παράλληλα με τα μεγάλα βράχια του Ακρωτηρίου μέχρι τους ωραίους όρμους Μικρή και Μεγάλη Βλυχάδα όπου όποιος θέλει να πάει φτάνει μόνο δια θαλάσσης ή από τα μονοπάτια που ξεκινούν από τα Θολάρια.

Το λιμάνι στα Κατάπολα

Από τις Βλυχάδες και πέρα η διαδρομή ως το φοβερό ακρωτήριο Ξόδωτο, το νοτιότερο σημείο της Αμοργού είναι δίπλα από τα μεγάλα βράχια που μοιάζουν με τείχος και έτσι το ίδιο συνεχίζει μόλις στρίψετε στην άλλη πλευρά του νησιού. Σε κάποια σημεία όμως τα βράχια ανοίγουν σαν από μια χαρακιά και δημιουργούν ήρεμες αγκαλιές που ίσια – ίσια μπορεί να δένει ένα βαρκάκι και εκεί εξυπηρετούνταν οι ντόπιοι σαν πήγαιναν να βγάλουν τα ζωντανά τους από τον άγριο τόπο που τα είχαν αφημένα ή ψάρευαν κάποτε με απόχες και δυναμίτες.

Τα Κατάπολα

Κάπως πιο άνετες απ’ αυτές τις αγκαλιές είναι το Λιμενάρι του Φράγκου, όπου όταν λειτουργούσαν τα μεταλλεία βωξίτη στο άγριο βουνό Κρίκελος κάτω από την εκκλησία του Σταυρού, έδεναν να φορτώσουν και μεγάλα φορτηγά πλοία και αυτές οι εγκαταστάσεις διακρίνονται ακόμα, ο κοντινός Μέγας Λιμνιώνας και το Σπαρτί, μια από τις πιο ωραίες παραλίες της νότιας πλευράς της Αμοργού κάτω από τους μεγάλους γκρεμούς που όσοι τη γνωρίζουν την θεωρούν ως το κόσμημα του νησιού.

Μικρή παραλία κοντά στα Κατάπολα

Η παραλία όμως που θα ήθελαν όλοι να δέσουν και να μείνουν ώρες και μέρες ακόμη είναι κάτω από τα Χάλαρα, μπροστά από τη νησίδα Εξωμιά και καλείται Λίμνη εξαιτίας μιας μικρής αγκαλιάς που ανοίγουν τα βράχια στη θάλασσα και στην οποία παλιότερα έδεναν τις βάρκες τους αυτοί που έμεναν στην Έξω Μεριά και στον Ασφοντυλίτη. Στα βράχια των Χάλαρων τα οποία είναι γεμάτο σκισμές και βαθουλώματα όποιος κατέβει μπορεί επίσης να μαζέψει εξαιρετικό φυσικό αλάτι όπως έκαναν και οι παλιότεροι που το πουλούσαν στο νησί κι έτσι συμπλήρωναν το φτωχό εισόδημά τους.

Ηλιοβασίλεμα στα Κατάπολα

Η μικρή παραλία της Λίμνης στα Χάλαρα

Από την παραλία των Χάλαρων σημειώνουμε πως ξεκινάει ένα καλοδιατηρημένο μονοπάτι που στον αυχένα του Ασφοντυλίτη συναντά τη Μεγάλη Στράτα που ενώνει την Αιγιάλη με τη Χώρα και το οποίο προτιμούν πολλοί να περπατήσουν για να φτάσουν με την ησυχία τους στην ωραία αυτή παραλία.

Τείχος από βράχια η ακτή από τα Χάλαρα ως το Μοναστήρι

Η επόμενη στάση μετά τα Χάλαρα και αφού το σκάφος περάσει μπροστά από τους όρμους Βουδόμαντρα και Μαστιχιά, είναι κοντά στις νησίδες Μεγάλο και Μικρό Βιόκαστρο, κάτω από το μοναδικό μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας για βουτιές στη θάλασσα που ο Μπρεσόν γύρισε την περίφημη ταινία «Απέραντο Γαλάζιο» και φυσικά για φωτογραφίες της πανέμορφης αλλά ιδιαίτερα άγριας πλαγιάς που είναι φωλιασμένο το μοναστήρι καθώς και των μικρών παραλιών της Αγίας Άννας που είναι το πιο κοντινό μέρος για να κολυμπήσουν όσοι μένουν στη Χώρα της Αμοργού.

Το απέραντο γαλάζιο κάτω από το μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας

Από την Αγία Άννα και πέρα η ακτογραμμή δεν αλλάζει καθόλου καθώς συνεχίζουν τα μεγάλα βράχια να δημιουργούν ένα ψηλό τείχος και μόνο στον όρμο Μερσίνη αφήνουν μια αγκαλιά στη θάλασσα ενώ οι κάβου Στούπι, Δυο Τράχηλοι και Πουλοπόδι ομορφαίνουν τη διαδρομή μέχρι την ωραία παραλία του Μούρου που κι αυτή αποτελεί ένα σημείο που αγαπούν πολύ οι επισκέπτες της Αμοργού και τα προκλητικά νερά της υπαγορεύουν μια στάση για βουτιές ακόμα και αποβίβαση για να δείτε το πέλαγος από ψηλά.

Η παραλία στα Χάλαρα όπως φαίνεται από ψηλά.

Κοντά στο Μούρο είναι η μικρή παραλία Αμμούδι στην οποία μπορεί να φτάσει κάποιος αν πάρει το μονοπάτι που ξεκινά από την Αρκεσίνη. Από εκεί και πέρα, μέχρι τον βράχο Καλοτάρι (Πάλος) δεν υπάρχει σημείο που να μπορεί κάποιος να δέσει βάρκα στην ακτή και μόνο μέσα στο μεγάλο όρμο της Καλοταρίτισσας θα βρεί σκάλα ή αν θέλει μπορεί να πάει να αράξει στον όμορφο όρμο κάτω από την εκκλησία της Παναγίας και να βγει ακόμα να περπατήσει στο νησί Γραμβούσα.

Η Νικουριά

Στον όρμο της Καλοταρίτισσας καταλήγει ο κεντρικός δρόμος της Αμοργού και από εκεί μπορεί, όποιος κινείται με αυτοκίνητο βεβαίως, να επισκεφτεί την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής όπου ανήμερα της γιορτής της γίνεται ένα από τα μεγαλύτερα πανηγύρια του νησιού καθώς και τα ωραία χωριά της Κάτω Μεριάς όπου διατηρείται ακόμη ο παραδοσιακός αγροτικός χαρακτήρας του νησιού.

Στην συνέχεια ακολουθούμε τη δυτική πλευρά του νησιού και συναντούμε με τη σειρά τον όρμο Λίβερος όπου φαίνεται ένα φορτηγό πλοίο που έπεσε πάνω στα βράχια πριν από είκοσι περίπου χρόνια να λιώνει από τη σκουριά και κατόπιν συναντούμε τον όρμους Παραδείσια με τα πολλά αρμυρίκια, τον Τσουκαλά, τον κάβο Τρούλλη και μετά την νησίδα Πεταλίδα, μπορούμε να μπούμε μέσα στον ασφαλέστατο όρμο του Κάτω Κάμπου όπου υπάρχει σκάλα να δένουν εκτός από τις ψαρόβαρκες και τα κάπως μεγάλα σκάφη που φτάνουν εκεί.

Η Νικουριά

Από εκεί και πέρα, περνώντας μπροστά από τον όρμο Λιμενάρι της Περιβόλας, τον κάβο Καρνοπό κάτω από το ομώνυμο βουνό της Αρκεσίνης και τους όρμους Ποταμός, Άγιοι Σαράντα, Τυροκόμου, Φοινικιές ο κάβος Κάτω Ακρωτήρι μπροστά στο λιμάνι των Καταπόλων όπου και τελειώνει το ταξίδι γνωριμίας με τις ακτές της Αμοργού, ένα ταξίδι που κανένας δεν χορταίνει μόνο με μια φορά και θέλει να το επαναλάβει γιατί κάθε φορά είναι και διαφορετικό.

Η Νικουριά

Κι το κάνουν διαφορετικό, άλλοτε το φως του Αιγαίου, άλλοτε οι αέρηδες που σπάνια ησυχάζουν, οι εποχές που κάθε μια έχει το δικό της χρώμα και βεβαίως οι μυρωδιές από τη γη της Αμοργού που σε κάθε γωνιά της είναι διαφορετικές και μοναδικές στον κόσμο…

Βράχος στο Μούρο που μοιάζει με καράβι…