Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

ΟΙ ΝΕΕΣ ΒΙΤΡΙΝΕΣ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΠΑΤΗΣΙΩΝ

Κάνει καλό, ομολογώ, η απόσταση για ένα διάστημα από την πόλη γιατί μεταξύ άλλων, η επιστροφή βοηθάει να τη δούμε με άλλα μάτια και να εκτιμήσουμε διαφορετικά τις αλλαγές που έχουν γίνει, τόσο στα στοιχεία της όσο και στις ιδέες που εκφράζουν οι άνθρωποι που την κατοικούν και επηρεάζουν τη ζωή όχι μόνο των δημοτών, αλλά δυστυχώς και όλων των Ελλήνων.

Η Πατησίων, ως το Πολυτεχνείο τουλάχιστον, δεν είναι ένας δρόμος που προσφέρεται για εικαστικές παρεμβάσεις, ήτοι ωραία graffiti ή μουντζούρες στους τοίχους  γιατί όλες οι προσόψεις των κτιρίων είναι προσόψεις καταστημάτων και κατά συνέπεια, ελεγχόμενες τις περισσότερες ώρες της ημέρας και κάποιες και της νύχτας. Έτσι, αποτρέπονται οι επίδοξοι «καλλιτέχνες» να δημιουργήσουν και ορισμένοι άλλοι να πουν τα άναρθρα δικά τους. Τούτο όμως δεν ισχύει όταν τα καταστήματα διαθέτουν ρολά στων οποίων την επιφάνεια μπορεί να γίνουν σε ανύποπτο χρόνο πίνακας ανακοινώσεων και τοίχοι πινακοθήκης.  

Είναι όμως τόσες πολλές οι αυτού τους είδους παρεμβάσεις που αφήνουν πλέον αδιάφορους και τους πιο παρατηρητικούς δημότες εκτός αν ο καλλιτέχνης ή ο δράστης των συνθημάτων, διαθέτει έστω και το στοιχειώδες πολιτικό ένστικτο και καταφέρει να συνδυάσει το σύνθημα με άλλα στοιχεία, όπως το είδος του καταστήματος για παράδειγμα. Στην περίπτωση που βλέπετε στην φωτογραφία, τα κατάφερε τέλεια καθώς το σύνθημα που απλώνεται στα κλειστά ρολά, λέει δυστυχώς την αλήθεια, γιατί οι εγκαλούμενοι και κατά κοινή εντύπωση μάλιστα, είναι αυτοί και οι πολιτικές τους που έφεραν αυτού του είδους τα καταστήματα, από τις παρόδους της Πατησίων και τα κρυφά γραφεία σε ορόφους των πολυκατοικιών, στη βιτρίνα ενός από τους πιο κεντρικούς, εμπορικούς δρόμους της πόλης. Εκεί που κάποτε στα υπερφωτισμένα μαγαζιά  με τις προκλητικές διακοσμήσεις έσφυζε η κατανάλωση, τώρα πίσω από τις κλειστές πόρτες πράγματα πολύτιμα που με θυσίες αποκτήθηκαν, πωλούνται με πόνο και εκτιμώνται με το κιλό…

Ακτήμων Αθηναίος

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Έχοντας κατά στο νου τη δημιουργία μιας σειράς κειμένων για την πόλη, όπως την βλέπω και την ανασαίνω μετά από τον πενταετή αντιμνημονιακό αγώνα (2010 – 2015) που κατέληξε όπως ξέρουμε όλοι, αρχίζω τις αναρτήσεις οι οποίες υπογράφονται ως Ακτήμων Αθηναίος και φυσικά φιλοξενούνται εκτός από το facebook και στον action.blogspot.com γιατί είναι πολλές οι φίλες και οι φίλοι που βρίσκονται εκτός κοινωνικών δικτύων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου