Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ

Ασφαλώς και είναι ξεχωριστός ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου Αχαρνών γιατί εκεί που κτίστηκε (1945 - 46) ανιχνεύτηκαν ίχνη από μεσαιωνικό κτίσμα ενώ η αγιογράφησή που έγινε αργότερα, υπογράφεται από τον Φώτη Κόντογλου ο οποίος πέθανε πριν την ολοκλήρωση της και την συνέχισαν οι συνεργάτες και οι μαθητές του. Από τότε ως τα σήμερα είναι μια αγαπημένη εκκλησία όχι μόνο για τους κατοίκους της γειτονιάς, αλλά και για όλη την Αθήνα και είναι πολύ συχνές οι αναφορές στο φιλανθρωπικό έργο του Φιλοπτώχου Ταμείου της ενορίας καθώς και στο Πνευματικό Κέντρο του ναού. Ψυχή όλων των δράσεων είναι ο εφημέριος π. Δημήτριος Παπανδρέου, ένας χαρισματικός ιερωμένος που εμπνέει τους ενορίτες του και τον υποστηρίζουν με ιδιαίτερη θέρμη το έργο του.

Πέρα όμως από αυτά, η εκκλησία και η πλατεία της λειτουργούν και ως σημεία συνάντησης και επικοινωνίας για πολλούς ηλικιωμένους, κυρίως γυναίκες και απ’ αυτές συγκροτήθηκε πριν από δέκα χρόνια η 25μελής Χορωδία την οποία απολαύσαμε το απόγευμα της περασμένης Κυριακής σε μια ωραία συναυλία που έδωσαν στο Πνευματικό Κέντρο, δίπλα ακριβώς από τον ναό. Την συναυλία που ήταν αφιερωμένη στον Μάνο Χατζηδάκη και την Σοφία Βέμπο διεύθυνε ο μαέστρος Γιάννης Καλογήρου και στο πιάνο ήταν ο Λευτέρης Μαυρομάτης, συμμετείχε και η τραγουδίστρια Σταυρούλα Μανωλοπούλου ενώ έκλεισε με τις εξαιρετικές φωνές δυο μικρών κοριτσιών, της Στεφανίας που συμμετέχει στην Χορωδία της Λυρικής Σκηνής και της Χρυσάνθης που σπουδάζει στο 

Μουσικό Γυμνάσιο. 

Η συναυλία ήταν εκείνο το απόγευμα το μεγάλο πολιτιστικό γεγονός μιας γειτονιάς που ήκμασε ιδιαίτερα κατά τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες και η οποία παρά τις έντονες πιέσεις που δέχεται από ένα πλήθος ετερόκλητων στοιχείων που την σφίγγουν με κάθε τρόπο και από παντού, καταφέρνει εντούτοις και διατηρεί κάτι από την παλιά συνοχή της. Τούτο ως φαίνεται οφείλεται στους ανθρώπους της, κυρίως στους εκείνους που δεν εγκατέλειψαν στα χρόνια της ευμάρειας τα σπίτια τους για να μετακινηθούν προς άλλα πιο μοντέρνα προάστια και αποτελούν ακόμη έναν ισχυρό πυρήνα που κρατάει και τη νεότερη γενιά στη γειτονιά και έτσι παρατηρείται μια ζωντάνια που δεν βλέπουμε σε άλλα σημεία της Αχαρνών όπου η πολυπολιτισμικότητα είναι πλέον γεγονός που δεν μένει 

ασχολίαστο.   

Από αυτή τη γενιά ήταν και τα μέλη της Χορωδίας που όπως είπε ο π. Δημήτριος Παπανδρέου, είναι και ο καλός πρεσβευτής της ενορίας καθώς δεν περιορίζεται μόνο σε συναυλίες στο Πνευματικό Κέντρο αλλά ταξιδεύει σε διάφορα μέρη της Αττικής και της Ελλάδας και ψυχαγωγεί κόσμο. Τα χρήματα δε και τα τρόφιμα που συγκεντρώνονται από αυτές τις συναυλίες πηγαίνουν στο Ε.Φ.Τ. της εκκλησίας και από εκεί διοχετεύονται στους ανθρώπους της γειτονιάς που δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της επιβίωσης.

ΑΘΗΝΑ, 04122018. Εφημερίδα "Φιλελεύθερος", σελ. 37.