Είναι τόπος που ευδοκιμούν τα περισσότερα καρποφόρα δέντρα η
κεντρική Μακεδονία και το βλέπουμε όλο το χρόνο στα μανάβικα και στις λαϊκές
αγορές ολόκληρης της Ελλάδας που πλημμυρίζουν από τα περίφημα κεράσια της στις
αρχές του καλοκαιριού και δίνουν κατόπιν τη θέση τους στα ροδάκινα, στα μήλα,
στα αχλάδια, τα ακτινίδια και ένα σωρό άλλα φρούτα που προέρχονται από εκεί.
Οι ατέλειωτες εκτάσεις που καλλιεργούνται αυτά τα δέντρα,
αποτελούν τμηματικά ή στο σύνολό τους ένα αισθητικό πανόραμα όλο τα χρόνο,
ιδιαίτερα την άνοιξη όταν είναι ανθισμένα τα κλαριά και όταν χρωματίζουν τον
ορίζοντα με τα φθινοπωρινά χρώματά τους που δηλώνουν ότι αυτά πέφτουν στον ύπνο
του χειμώνα. Όταν δε χιονίζει, όπως συνέβη αυτές τις ημέρες, τότε το τοπίο
παίρνει μια άλλη διάσταση με την γεωμετρική ανάπτυξή των κτημάτων και φυσικά με το είδος του καθενός δέντρου δημιουργείται
μια ατέλειωτη σειρά εικόνων που ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό θεατή και
λάτρη της υπαίθρου.
Είναι δε ο χειμώνας η περίοδος που όλα τα δέντρα κοιμούνται
ολόγυμνα από φύλλα και βεβαίως καρπούς καθώς, οι ποικιλίες της μηλιάς για
παράδειγμα που καλλιεργούνται πλέον δεν είναι από εκείνες τις παλιές που
κρατούσαν κάποιους στα κλαριά μέχρι το ξεκίνημα του νέου έτους. Κανένα δέντρο
εκτός από τους λωτούς, εφ’ όσον αυτοί δεν προορίζονται για το εμπόριο και
τέτοια βλέπουμε αρκετά ακόμη και αυτές τις ημέρες στους δρόμους και τις αυλές
της χιονισμένης Έδεσσας να είναι μια πρόκληση για τους περαστικούς και χαρά
βεβαίως για τα πουλιά που δοκιμάζονται από τον χειμώνα.
Ένα τέτοιο δέντρο γεμάτο καρπούς βρίσκεται στην αυλή ενός
κτιρίου στον σιδηροδρομικό σταθμό της Έδεσσας, έναν από τους ομορφότερους σε
όλη την Ελλάδα και σχετικά ζωντανό καθώς αυτός εξυπηρετεί κάποια λίγα δρομολόγια
την ημέρα κι αυτό είναι πολύ σημαντικό για μια πόλη που η ζωή της είναι συνδεδεμένη
με αυτόν τον χώρο. Τούτο το δέντρο με τους καρπούς του ατρύγητους ακόμη υπονοεί
σαφώς τον πλούτο της περιοχής, αλλά από την άλλη αφήνει το υπονοούμενο της
εγκατάλειψης, που επικρατεί σε όλο τον σταθμό καθώς τα ταξίδια με το τρένο, για
ένα σωρό λόγους, περιορίστηκαν σε ανησυχητικό βαθμό.
Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι ο παροπλισμός πολλών
εγκαταστάσεων, όπως το κτίριο που στέγαζε μια υπηρεσία του ΟΣΕ καθώς και η
εγκατάλειψη συρμών να σαπίζουν πάνω σε σκουριασμένες ράγιες. Από τον κανόνα
εξαιρείται αυτοβούλως ο λωτός ο οποίος επί πολλά χρόνια συνεχίζει να καρπίζει
χωρίς να περιμένει να μαζέψει κανένας πλέον τους καρπούς του και προκαλεί τα
πουλιά να τους γευτούν καθώς μόνο αυτά μπορούν να πετάξουν πάνω από την
κλειδωμένη αυλόπορτα της αυλής που ρημάζει μαζί με το σιωπηλό κτίριο.
ΑΘΗΝΑ, 0801291. Εφημερίδα "Φιλελεύθερος", 08012019, σελ. 37.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου