ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΜΙΑΣ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ

 

Ακούω, βλέπω και διαβάζω για τη σύλληψη των τεσσάρων ενόπλων για τη ληστεία τραπεζών στο Βελβενδό, τα όσα ακολούθησαν και τις αντιδράσεις ένθεν κακείθεν και δεν ξέρω τι να πω και τι να μολογήσω που έλεγαν παλιά στα χωριά μας..

Θα ήταν μακρά κουβέντα να πω κι εγώ τα δικά μου αλλά περιορίζομαι στην αναφορά ενός μόνο περιστατικού που μου διηγήθηκαν πρόσφατα και είναι χαρακτηριστικό μιας εποχής που τα πράγματα δεν ήταν καθόλου, μα καθόλου καλά για την Ελλάδα και αν δεν υπήρχε η δέουσα αντιμετώπιση και η συνέπεια απέναντι στους νόμους και τους κανόνες, θα πήγαιναν χαμένοι και οι αγώνες και οι θυσίες του κόσμου.

Η περίπτωση αφορά την πάταξη της ζωοκλοπής κατά τα χρόνια της Κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης γιατί η κατάσταση είχε φθάσει στο απροχώρητο με τους ντόπιους κατσαπλιάδες που βρήκαν ευκαιρία να ρημάξουν τον πενόμενο κόσμο της υπαίθρου. Σημειώνεται δε πως οι αποφάσεις λαμβάνονταν από λαϊκά δικαστήρια που λειτουργούσαν στα χωριά και ο παραβάτης ενδέχετο να ήταν συγγενής των λαϊκών δικαστών αλλά δεν υπήρχαν εξαιρέσεις και η απόφαση ήταν σεβαστή από όλους.

Ο (Γ.Μ.)λοιπόν από ένα χωριό των Αγράφων που ήταν γνωστός ζωοκλέφτης και το παινεύονταν μάλιστα ειδοποίηθηκε πως έπρεπε να κόψει την επιβλαβή συνήθεια. Αυτός δεν έδωσε σημασία και συνέχισε. Ξαναειδοποιήθηκε πιο αυστηρά την επόμενη φορά που μαθεύτηκε πως έκλεψε μια γίδα αλλά αυτός τίποτα. Την τρίτη φορά όμως τα πράγματα δεν είχαν περιθώρια και συνελήφθη από άνδρες του ΕΛΑΣ.
 

Μετά την απόφαση του λαϊκού δικαστηρίου και επειδή δεν ήθελαν να τον χαλάσουν (ναι εκτέλεση ήταν η τιμωρία της ζωοοκλοπής αν συνέχιζε ο δράστης) μέσα στο χωριό του, τον υποχρέωσαν να μεταφέρει μια επιστολή σε κάποια άλλη μονάδα ανταρτών, κάπου μακρύτερα. Ο (Γ.Μ.) δεν ήξερε να διαβάζει, αλλά όμως ήξεραν αυτοί που ηταν αποδέκτες της επιστολής και μόλις είδαν το περιεχόμενό της προχώρησαν στην εντολή ή όποια δεν ήταν παρά δυο λόγια: «Να τον κοντήνεται…».
 

Από την εκτέλεση του (γ.μ.). και στο εξής και για πολλά χρόνια κατόπν δεν σημειώθηκε κανένα κρούσμα ζωοκλοπής σε αυτή την περιοχή λένε όσοι θυμούνται την ιστορία.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η ιστορία είναι πραγματική και περισσότερα θα διαβάσετε στο βιβλίο μου «Ελεύθεροι στα δεσμά των Αγράφων» που κυκλοφορεί μέσα στο μήνα και η φωτογραφία συμβολική, για να φανταστούμε πως μπορεί να είναι τα πράγματα όταν τα σκυλιά παίζουν σωστό ρόλο…)