Η ημέρα ενός νέου (σε ώριμη ηλικία) αγρότη στα χωράφια δεν
είναι καθόλου εύκολη και μάλιστα όταν πρόκειται αυτός να παλέψει με βάτους,
φτέρες και αγριόδεντρα και η θερμοκρασία είναι αρκετά υψηλή. Χώρια δε που έχει
και τον φόβο μη πατήσει κανένα φίδι που δεν ακούει το χορτοκοπτικό ώστε να
απομακρυνθεί εγκαίρως και μπλέξει στα πόδια.
Έτσι η νύχτα, με την ευεργετική
δροσιά της είναι ποθούμενη και ένα κρεβάτι δίπλα στο ανοιχτό παράθυρο για τα
ταλαιπωρημένα μέλη, ο στόχος μετά από κάθε δύσκολη ημέρα.
Έτσι έχουν συνήθως τα πράγματα αλλά τις τελευταίες ημέρες,
το ξενύχτι μπροστά στην τηλεόραση για την παρακολούθηση των όσων απίστευτων
γίνονται στην Ελλάδα, ομολογουμένως ήταν πολύ κουραστικό, και χθες το σταμάτησα,
περιορίζοντας την ενημέρωσή μου μόνο από το ραδιόφωνο και λίγο από το δίκτυο
όταν πιάνει στο Βελούχι.
Έτσι λοιπόν χθες το βράδυ ξανάκουσα τους ήχους της νύχτας
κοντά στο σπίτι. Ανάμεσά τους, τους ήχους από την εκπαίδευση της νέας γενιάς
από τη φωλιά που είχε φτιάξει ένα ζευγάρι από κουκουβάγιες στην γέρικη μηλιά.
Τη φωλιά τους την εντόπισα πριν από κάνα δυο εβδομάδες όταν πήγα να κόψω το
διαλυμένο δέντρο και είδα πως μια τρύπα στον κορμό του ήταν γεμάτη γρατζουνιές
και φτερά και καθώς δεν πρόσεξα κανένα πουλί να μπαινοβγαίνει κατάλαβα πως
επρόκειτο για κουκουβάγιες κι έτσι το άφησα ήσυχο. Πήγαινα όμως καθημερινά και
έβαζα αυτί στην τρύπα και νομίζω πως άκουγα στο βάθος τον ύπνο των μικρών
πουλιών. Πολύ γρήγορα όμως αυτά μεγάλωσαν και να που ήρθε η ώρα να μάθουν να
πετάνε και να κυνηγούν τη νύχτα ποντίκια, βατράχια και ερπετά.
Με την επίβλεψη των γονιών τους οι μικρές κουκουβάγιες
βγαίνουν τη νύχτα από τη φωλιά τους και αρχίζει η εκπαίδευση, πράγμα που το
καταλαβαίνουμε από τα αόρατα φτερουγίσματά και τα δυνατά σκουξίματα των θυμάτων
τους. Από τους ήχους επίσης που ακούω υπολογίζω πως οι μικρές κουκουβάγιες
πρέπει να είναι τέσσερις – πέντε και από σκουξίματα πάλι καταλαβαίνω πως τα
πάνε καλά στο νυχτερινό μάθημα επιβίωσης. Χωρίς υπερβολές τώρα, υπολογίζω πως
με το κυνήγι τους θα μειωθούν τα ποντίκια που ρημάζουν τον κήπο – κάτι που μου
το επιβεβαίωσε η μάνα μου καθώς δεν βλέπει κάθε πρωί πολλά ίχνη τους- και
βέβαια τα φίδια που όσο και να δείχνω ψύχραιμος, πάντα με φοβίζουν.
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 15072015
Το πήρα είδηση από το πρωί,
μια ωραία ανακοίνωση για μια μικρή κουκουβάγια που βρέθηκε το πρωί στο προαύλιο
των εκπαιδευτηρίων Ζηρίδη την οποία με πολύ προσοχή την έπιασαν, την φρόντισαν,
την τάισαν και κάλεσαν την ΑΝΙΜΑ να την αναλάβουν γιατί αυτοί ξέρουν
περισσότερα και μπορούν καλύτερα… Μπράβο σε όλους και είθε το πουλί τη σοφίας
να σας το ανταποδώσει στα μέγιστα!!!
ΑΘΗΝΑ, 15062017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου