Ο καλός φίλος Σπύρος Νεραϊδιώτης τιμά επί σειρά ετών την
παράδοση, με τις βαθιές γνώσεις του, τη διδασκαλία της και τη συμμετοχή του σε
πάμπολλες εκδηλώσεις, τόσο στη μικρή ορεινή πατρίδα του, τη Νεράιδα
(Γρεβενοσέλι) Τρικάλων όσο και στην ευρύτερη περιοχή των Τζουμέρκων και της Άρτας
αλλά και όλης της Ελλάδας και στον κόσμο.
Αύριο, Παρασκευή 23 Οκτωβρίου, είναι η σειρά μας να
τιμήσουμε τον ακάματο στο χορό, το τραγούδι, την έρευνα και την καταγραφή Σπύρο
στο κατεύδιο του νέου του βιβλίου «Εν χορώ και οργάνοις (Επί των ορέων
ωραιότης)». Η εκδήλωση θα γίνει στις 7.30 στην αίθουσα εκδηλώσεων του
Μουσικοφιλολογικού Συλλόγου «Σκουφάς» στην Άρτα και συνδιοργανώνεται από τον
Μουσικοφιλολογικό Σύλλογο «ΣΚΟΥΦΑΣ», το ΤΕΙ Ηπείρου και τον Λαογραφικό Όμιλο
«Τα Τζουμέρκα».
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι
συντοπίτες του δικηγόροι: Έφη Δήμου, Ευάγγελος Σακέλλιος, Παναγιώτης
Καραγιώργος και εγώ. Αποσπάσματα θα
διαβάσουν οι: Έλλη Μάνθα (υπεύθυνη παιδικής θεατρικής ομάδας του
Συλλόγου «ΣΚΟΥΦΑΣ»), Ζωή Μπαρτζώκα (μέλος της θεατρικής ομάδας του Συλλόγου
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»), Σωτήρης Σαρλής (μέλος ΑΘΟΑ) ενώ τον συντονισμό θα κάνει ο Δημήτρης
Βλαχοπάνος, φιλόλογος και συγγραφέας.
Σχετικά με το βιβλίο που θα
παρουσιάσουμε αύριο, ο Σπύρος σημειώνει: «Το βιβλίο αυτό είναι μια καταγραφή με
κάθε λεπτομέρεια των γάμων, των πανηγυριών και γενικότερα της Τζουμερκιώτικης
λαϊκής παράδοσης, που οι παλιότεροι την αποθήκευσαν στην ψυχή τους ως ένα από
τα πολυτιμότερα κομμάτια της συλλογικής τους ζωής και συνείδησης.
Η καταγραφή τους δεν συνιστά μόνο ένα αίτημα του καιρού μας με τις τόσες και τόσες συγκλονιστικές αλλαγές του, οι οποίες μας αποσπούν και μας απομακρύνουν διαρκώς από την παράδοσή μας. Είναι και μια ακαταμάχητη προσωπική μου ανάγκη, που με κρατά πάντοτε άγρυπνο και με γυρίζει συχνά πίσω σ’ εκείνα τα ακούσματα και τις εικόνες εκείνες που φύσηξαν στο βαθύτερο είναι μας την απερίγραπτη ομορφιά της ορεινής μας πατρίδας».
Η καταγραφή τους δεν συνιστά μόνο ένα αίτημα του καιρού μας με τις τόσες και τόσες συγκλονιστικές αλλαγές του, οι οποίες μας αποσπούν και μας απομακρύνουν διαρκώς από την παράδοσή μας. Είναι και μια ακαταμάχητη προσωπική μου ανάγκη, που με κρατά πάντοτε άγρυπνο και με γυρίζει συχνά πίσω σ’ εκείνα τα ακούσματα και τις εικόνες εκείνες που φύσηξαν στο βαθύτερο είναι μας την απερίγραπτη ομορφιά της ορεινής μας πατρίδας».
ΑΡΤΑ, 22102015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου