Παρασκευή 27 Μαρτίου 2020

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΕΚΟΥΣΙΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ (01)

Κουρτίνα τα σύννεφα στη θέα προς τον κεντρικό δρόμο και τα Διπόταμα

Το κακό με τον κορωνοϊό μας βρήκε ενώ ο Χειμώνας ετοιμάζονταν να αποχωρήσει και να δώσει τη θέση του στην Άνοιξη. Όλες τις προηγούμενες ημέρες, από τα μέσα του Φεβρουαρίου που άρχισε να μας απασχολεί έντονα η επιδημία, ο καιρός εδώ στη μικρή πατρίδα (Μεγάλη Κάψη Φθιώτιδας) ήταν καλός και κυρίως στεγνός που βοηθούσε πολύ για να κάνουμε τις απαραίτητες δουλειές καθαρισμού στα χωράφια και να ετοιμάζουμε τις καλλιέργειες της χρονιάς. Σχολιάζαμε μάλιστα πως αυτό είχε να συμβεί πολλά χρόνια και μάλλον δεν ήταν καλό γιατί ο Μάρτιος δεν είχε ακόμη τελειώσει και δεν αποκλείονταν να δείξει με μια κακοκαιρία και το άλλο πρόσωπό του…

Πρόλαβαν και οι τσαπουρνιές και άνθισαν και έδεσαν τον καρπό τους.

Έτσι και έγινε και από προχθές, άνοιξαν οι ουρανοί και δεν λένε να κλείσουν. Βρέχει συνέχεια 50 ώρες και όπως βλέπουμε στο μετεωρολογικό δελτίο θα κρατήσει άλλες τόσες. Τούτο είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για τις καλλιέργειες και τη φύση γενικότερα γιατί είχε στεγνώσει ο τόπος και το καλοκαίρι θα λέγαμε το νερό… νεράκι. Από την άλλη όμως, η βροχή αποδείχθηκε πολύ πιο ισχυρή από τον κορωνοϊό και είναι αυτή που μας έκλεισε στο σπίτι, όπως όλους τους ανθρώπους στις πόλεις. Χάρη σ’ αυτή αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε κι εμείς στα χωριά τους περιορισμούς που έχουν επιβληθεί σε όλη την επικράτεια. Έτσι εγώ κάνω ότι θα έκανα και στο σπίτι στην Αθήνα: λίγα διαβάσματα, τακτοποίηση αρχείου, οργάνωση έργων, δουλειές γραφείου που όλο αναβάλλονταν και ποτέ δεν τελείωναν. 

Πιό τολμηρές απ' όλα τα δέντρα οι κρανιές άνθισαν και έδεσαν καρπό κιόλας.
Παρά τη βροχή και χωρίς να φτιάξω «άδεια εξόδου» πήρα σήμερα το πρωί μια ομπρέλα και τη μηχανή μου και έκανα μια βόλτα στα χωράφια και από εκεί πήγα ως το νεκροταφείο του χωριού να δω τι κάνουν και οι πεθαμένοι μας. Φυσικά δεν συνάντησα κανέναν ζωντανό στο δρόμο μου αλλά διαπίστωσα ότι παρ΄όλη τη βροχή που πέφτει η γη μας δεν έχει χορτάσει νερό. Η ίδια επίμονη βροχή ταλαιπώρησε κάπως τις αγριοκορομηλιές που τόλμησαν να ανθίσουν τις προηγούμενες ημέρες ρίχνοντας όλα τα λουλούδια τους αλλά ευτυχώς είχαν προλάβει να δέσουν καρπό κι έτσι θα έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας για ωραίες μαρμελάδες το καλοκαίρι. Πρόλαβαν επίσης να δέσουν και οι κρανιές κι έτσι θα φτιάξουμε και τα λικεράκια μας. 

Το χωράφι που θα φυτευτεί μετά από 40 χρόνια πατάτες περιμένει να σταματήσουν οι βροχές.
Το στενάχωρο με τη βροχή πάλι είναι ότι μας έκοψε στη μέση το φύτεμα της πατάτας αλλά δεν πειράζει, θα έχουμε και όψιμη παραγωγή αν τις βάλουμε στη γη την επόμενη εβδομάδα μαζί με τα φασόλια, τα κολοκύθια και τα καλαμπόκια.

(Ακολουθεί).

ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 27032020


1 σχόλιο:

  1. Είπα από σήμερα να αρχίσω γράφω λίγα πράγματα για το πώς περνάμε στο χωριό τούτες τις ημέρες που ο κορωνοϊός τρομάζει όλο τον κόσμο και επηρεάζει τη ζωή μας με τέτοιο τρόπο που μέχρι σήμερα δεν έχουμε ζήσει. Στο περπάτημά μου στο έρημο χωριό όπου κανένα δέντρο δεν έχει ακόμη φουντώσει, βλέπω κάποια πράγματα για πρώτη φορά αλλά και κάποια άλλα με διαφορετικό μάτι…

    ΑπάντησηΔιαγραφή