ΜΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ «ΣΟΥΣΟΥΡΑΔΑ»

Ας ξεχάσουμε σήμερα τα περιστέρια που σουλατσάρουν στις στέγες και σχολιάζουν με τον τρόπο τους τα γινόμενα στην πόλη από τα φθαρμένα ακροκέραμα και ας καμαρώσουμε μια «σουσουράδα» που φάνηκε χθες το μεσημέρι στην αντικρινή από το μπαλκόνι μου στέγη…

Τι γύρευε εκεί αυτό το πουλάκι των χαμηλών πτήσεων που συνήθως το βλέπουμε να πετάει με τεθλασμένα φτερουγίσματα από θάμνο σε θάμνο και αρέσκεται να βρέχεται από τα νερά, αποτελεί μυστήριο. Να έβρεχε, το  καταλαβαίνω. Αλλά μια μέρα σαν τη χθεσινή με λαμπερό ήλιο, τι να γύρευε μια «σουσουράδα» στη στέγη με τα καινούργια κεραμίδια;

Στάθηκε εκεί αρκετή ώρα, αλλά ούτε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου δεν έμεινε ακίνητη για να κάνω μια σοβαρή φωτογραφία. Έχωνε συνέχεια το μικρό της ράμφος στο πτέρωμά της και έβγαζε με προσοχή τα ζωύφια που την ενοχλούσαν χωρίς να κοιτάζει γύρω της όπως κάνει συνήθως όταν βρίσκεται στους θάμνους και σαν τέλειωσε πέταξε απαλά στο αέρα με άγνωστη κατεύθυνση.

Αυτό σκέφτηκα πως ήταν. Η «σουσουράδα» διάλεξε μια στέγη στην οδό Ιπποκράτους που δεν μπορούν να ανέβουν οι αλητόγατοι για να ξεψειριαστεί με την ησυχία της. Κανένα άλλο λόγο δεν είχε να σταθεί εκεί. Ίσως πάλι να τη βοηθούσε και η ζέστη που ανέδιδαν τα κεραμίδια και ανάγκαζε τα ζωύφια να αναδευτούν κι έτσι τα έπιανε καλύτερα. Το ίδιο ξέρω πως κάνουν και άλλα πουλιά στις ζεστές χειμωνιάτικες ημέρες με την υγιεινή τους αλλά πρώτη φορά το είχα σε πρώτο πλάνο και στην εμβέλεια του φακού μιας μικρής  Canon.

Έβγαλα αμέσως τις φωτογραφίες από τη μηχανή και βλέποντάς τες στην οθόνη διαπίστωσα πως το πουλάκι που κουνούσε ακατάπαυστα την ουρά του δεν ήταν αυτό που ήξερα σαν «σουσουράδα» αλλά ένα άλλο που δεν το είχα ξαναδεί ή δεν το πρόσεξα στο παρελθόν. Ρώτησα αμέσως μια φίλη που υποτίθεται ξέρει από πουλιά λόγω κήπου στο σπίτι της και μου είπε πως μπορεί να είναι ένα πουλί που προήλθε από επιμειξία! Να έφυγε δηλαδή κάποιο πουλί από κλουβί και να ζευγάρωσε με κάποιο άλλο και το αποτέλεσμα να ήταν η «σουσουράδα» με την μακριά ουρά και το κίτρινο πτέρωμα στην πλάτη.

Με άφησε ξερό η ερμηνεία αυτή γιατί αυτά τα πράγματα απ’ όσο ξέρω δεν συμβαίνουν έξω στην κανονική φύση. Εκεί ποτέ δεν ζευγαρώνει ένας σπουργίτης για παράδειγμα με ένα καναρίνι ή μια σουσουράδα! Μόνο στην πόλη μπορεί να συμβαίνουν αυτά τα παράξενα και να μας βάζουν σε βαθιές σκέψεις και σοβαρές υποψίες σαν τα βλέπουμε μπροστά μας…