Δεν μοιάζει με τραγικό φινάλε ενός έρωτα· η εγκατάλειψη ενός
στρώματος στο πεζοδρόμιο της λεωφόρου Αλεξάνδρας σήμερα το πρωί μαζί με τις δυο
παλιές πολυθρόνες να περιμένουν την σχετική υπηρεσία του Δήμου να τα μαζέψει
για τα περαιτέρω· σίγουρα είναι σύνηθες και διαδομένο στην καθημερινότητα
της πόλης.
Σαν ξεφόρτωμα άχρηστων αντικειμένων από ενοίκους που παράτησαν
οικογενειακώς το σπίτι που κατοικούσαν πιθανώς γιατί θα στεγαστούν σε άλλο
καλύτερο και με μεγαλύτερη άνεση δείχνει τούτη την εποχή που η αλλαγή επίπλωσης
είναι κάπως πολυτέλεια. Αν συνέβαινε το αντίθετο, το ταλαιπωρημένο στρώμα και
οι ξεχαρβαλωμένες πολυθρόνες σίγουρα θα εύρισκαν τη θέση τους σε κάποιο δωμάτιο
στην καινούργια κατοικία.
Αν πάλι επρόκειτο όντως για τη λήξη ενός έρωτα, ανήμερα μάλιστα
του αγίου Βαλεντίνου που όπως λέγεται προστατεύει το θείο αίσθημα και τους
ερωτευμένους, σίγουρα κανένας δεν θα καίγονταν να τα βγάλει στο δρόμο πριν
σβήσει για τα καλά το πάθος και πάψουν να βαραίνουν την αίσθηση της απουσίας
στο άδειο δωμάτιο. Εκτός βέβαια και αν ο καλός άγιος έβαλε το χεράκι του και
πήγαν οι παλιές, φθαρμένες πολυθρόνες και το λεκιασμένο στρώμα στα σκουπίδια
γιατί δεν είχαν θέση σε ένα καινούργιο έρωτα που ανέτειλε…
Της ημέρας, για να μην λέμε ότι την προσπερνάμε όπως συμβαίνει και
με κάποια πράγματα που μας βαραίνουν ή μας ελαφρύνουν - αναλόγως από ποια
πλευρά τα βλέπουμε...
ΑΘΗΝΑ, 14022010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου