Χθες το πρωί καθώς πίναμε καφέ στο
ωραίο μπαλκόνι του ξενοδοχείου «Αγνάντι» με την πανοραμική θέα στη λίμνη
Πλαστήρα, παρακολουθήσαμε εντελώς τυχαία μια άλλη πτώση, ενός νεαρού γάτου από
μια μικρή βελανιδιά πού ήταν μπροστά μας. Στην αρχή νομίσαμε πως ήταν σκίουρος,
εκείνο το μαλιαρό πράγμα που κινούνταν στα κλαδιά του δέντρου. Παρατηρώντας όμως
καλυτέρα, είδαμε πως επρόκειτο για ένα μικρό γάτο ο οποίος πρέπει να βρέθηκε με
ένα σάλτο δυο μέτρα πάνω από το έδαφος ασκούμενος στις αναριχήσεις, οι οποίες θα
είναι κομμάτι της ζωής του, για να μάθει να κυνηγάει πουλιά ή να επισκέπτεται
καμιά φωλιά ή ακόμη όταν από εκεί ψηλά, θα είναι απαρατήρητος για το άτυχο ποντίκι ή οποιοδήποτε άλλο
τρωκτικό ή ερπετό περάσει από κάτω.
Ο γάτος που είδαμε χθες στο "Αγνάντι",
ήταν ένας νέος γατούλης ο οποίος προφανώς έπαιζε και μάλιστα υπό την επιτήρηση της
μητέρας του και χρειάστηκε να του φωνάξω να φοβηθεί για να τραβήξω τη
φωτογραφία της πτώσης και τα ψιλοκατάφερα νομίζω γιατί η ταχύτητα που ανέπτυξε ήταν
σχεδόν ανάλογη του Αυστριακού. Η διαφορά με αυτόν ήταν ότι όταν βρέθηκε στη γη,
δεν φάνηκε και τόσο χαρούμενος αλλά έδειχε ενοχλημένος γιατί του χάλασα το
παιχνίδι. Με ένα κλείσιμο του ματιού όμως, το έδωσα να καταλάβει πως δεν το
ξανακάνω και του ευχήθηκα πολλά, καλά και επιτυχημένα ως προς το σκοπό τους άλματα…
ΚΑΡΔΙΤΣΑ 14102012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου