ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ...

 

Καλά, τούτη η μέρα η υποκρισία περισσεύει σε όλο τον κόσμο και φυσικά, στην Αθήνα μας που από «διαμαντόπετρα» που έλεγε ο Παλαμάς,   έγινε της γης η ντροπή και κλείνει τα μάτια του, από εκεί που είναι μαρμαρωμένος μπροστά στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, χρόνια τώρα να μη βλέπει τη φρίκη που δημιουργεί το παζάρι των ναρκωτικών...

Αλλά ας φύγουμε από τον εθνικόποιητή Παλαμά και να έρθουμε στο νόημα της ημέρας, την καταπολέμηση των ναρκωτικών ή όπως αλλιώς το έχουν σκεφτεί το ζήτημα αυτοί που την καθιέρωσαν, πέρα από το να βρίσκουν απασχόληση και καλό μεροκάματο κάποιοι ειδικοί και άλλοι ευάισθητοι. Θα έχετε παρατηρήσει ότι σε σχέση με πέρσι, έχει περιοριστεί κατά πολύ το φαινόμενο των εξαθλιωμένων χρηστών να περιφέρονται στους δρόμους από τα Προπύλαια, το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου και κάτω ως το Μεταξουργείο και το Σταθμό Λαρίσης και να ψάχνουν με σβησμένα μάτια τα «αράπια» και άλλοι «εργολάβοι» που διακινούν τα φθηνά να επικίνδυνα ναρκωτικά που προκαλούν μη ανατρέψιμες βλάβες.

Μη νομίσετε όμως ότι δώθηκε η πρέπουσα, από πλευράς αρμοδίων αρχών λύση. Απλά, η πυκνή ανάπτυξη των αστυνομικών δυνάμεων στην περιοχή υποχρέωσε τα «αράπια» να κινηθούν στο τρίγωνο που δημιουργείται ανάμεσα Πατησίων και Αγίου Κωνσταντίνου προς τη Βάθης. Απ’ ότι καταλαβαίνω πάλι, πολλούς από τους χρήστες τους έχουν κυριολεκτικά απαγάγει και τους «φιλοξενούν» σε ειδικά κέντρα, τις συνθήκες των οποίων τρομάζω και να σκεφτώ. Έτσι καταφέρνουν να μην βλέπουμε εικόνες ντροπής για την κοινωνία όλη μπροστά στο Εθνικό Μουσείο και στους δρόμους γύρω από το Πολυτεχνείο. 

Το πώς καταφέρνουν τώρα και «απαγάγουν» τους χρήστες από τις πιάτσες των ναρκωτικών οι αρχές, ήταν ένα ζήτημα που μου διέφευγε και μόλις προχθές το βράδυ έτυχε να το γνωρίσω στον πεζόδρομο δίπλα στο Πολυτεχνείο και κατάλαβα πολλά. Εκεί λοιπόν, έσκασαν μύτη κάποια στιγμή μερικές μοτοσυκλέτες της ομάδας ΔΙΑΣ και δυο τρία περιπολικά από τα οποία βγήκαν κάτι παλληκαράδες με πολιτικά και το φλωρίστικο σακκίδιο στην πλάτη και υποκούοντας στην εντολή του επικεφαλής που ήταν ανάλογα ντυμένος, «μαζέψτε τους…» πλησίασαν κάτι τελειωμένα άτομα - χρήστες που τόλμησαν να περάσουν την Πατησίων και να κάτσουν στα παγκάκια του πεζόδρομου (εκεί που άλλοτε οργίαζε το εμπόριο) και αυτά, χωρίς να φέρουν καμιά αντίρηση τους ακολούθησαν στα περιπολικά τα οποία μόλις γέμισαν, έφυγαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Το ίδιο έκαναν και οι αστυνομικοί της ΔΙΑΣ σαν «καθάρισαν» τον τόπο. Ανέβηκαν στις μηχανές και γκάζωσαν…

Οι λίγοι άνθρωποι που ήταν εκείνη την ώρα στη στάση, έβλεπαν ανέφραστα την επιχείρηση και κανένας δεν μίλησε - ο αριθμός των αστυνομικών που συμμετείχαν απέτρεπε κάθε ιδέα για ερωτήσεις του στυλ «που τους πάτε;», «τι θα τους κάνετε;» ή το κυριότερο, αν οι αστυνομικοί ήταν η κατάλληλοι άνθρωποι να κάνουν κάτι τέτοιο και με αυτό τον τρόπο και όχι για παράδειγμα οι κοινωνικοί λειτουργοί, οι νοσοκόμοι, κάποιοι τέλος πάντων που να έχουν σχέση με την υγεία και φυσικά την συμπεριφορά αυτών των άμοιρων ανθρώπων. Τίποτα απ’ όλα αυτά και όπως καταλάβαμε όλοι, η επιχείρηση δεν ήταν παρά μια ακόμη επιχείρηση καταστολής και απομάκρυνσης των ανεπιθυμήτων που χάλαγαν την εικόνα της Αθήνας με τη μέθοδο του τσουβαλιού, καθώς μόνο αυτή ξέρουν.

Το ερώτημα είναι, αν υπάρχει πλέον σε αυτή τη χώρα άλλος τρόπος για την αντιμετώπιση αυτού του φοβερού ζητήματος και βεβαίως άνθρωποι πιο ειδικοί από τους αστυνομικούς να ασχοληθούν με αυτό το ζήτημα που βασανίζει δεκάδες ανθρώπους και τις οικογένειές τους.  

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η σκληρή φωτογραφία στην οδό Εμμανουήλ Μπενάκη και Πανεπιστημίου πέρσι τον Αύγουστο. Με συγχωρείται αν ενοχλήσει κάποιους αλλά ήταν τα πράγματα και προφανώς το ίδιο θα επαναληφθεί κι εφέτος τους επόμενους μήνες…

ΑΘΗΝΑ, 26062013