Μέρος της Κουστέσας όπως φαίνεται από το δρόμο προς τα Βραγγιανά
|
Αποτελεί έναν από τους μικρότερους οικισμούς της Ευρυτανίας (των Αγράφων
στην κυριολεξία) η Κουστέσα ο οποίος ανήκει κάποτε στην κοινότητα των Μεγάλων
Βραγγιανών και σήμερα στόν Καλλικρατικό Δήμο Αγράφων αλλά σε ορισμένα πράγματα
μοιάζει να διατηρεί μια διαρκή ανεξαρτησία και πηγαίο κοινοτισμό πράγματα τα
οποία σαφώς και πηγάζουν από την αγάπη των Κουστεσιωτών προς την μικρή πατρίδα
τους. Αγάπη η οποία δεν εξαντλείται στις θεωρητικές αοριστίες ή τις πρακτικές υπερβολές
που συνηθίζεται να προβάλλουν οι περισσότεροι από τους απανταχού συμπατριωτών μέσω
των Συλλόγων ή ως ιδιώτες, αλλά εκφράζεται με πολλά, μεγάλα και ωραία έργα σε
όλο τον οικισμό.
Ο οικισμός της Κουστέσας όπως φαίνεται και στις δυο πλαγιές
πάνω από τον
Κουστεσιώτη ποταμό, από την Κρανιά
|
Από τον εσπερινό και την αρτοκλασία την παραμονή της εορτής
Πριν προσεγγίσουμε αυτό το φαινόμενο όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την
αρχή και πρώτα - πρώτα να δώσουμε μια
απάντηση σε όσους ρωτήσουν, γιατί μια εκκλησία σε μια ευρυτανική γωνιά να είναι
αφιερωμένη στον ’Αγιο Παύλο; Τούτο σας πληροφορούμε πως οφείλεται στον δάσκαλο
Θεοδόσιο Π. Τσιλιαμάνη, από την Κόνιτσα που πρωτοδιορίστηκε στην Κουστέσα το
1964 και σαν είδε πως αυτός ο μικρός οικισμός των Βραγγιανών στερούνταν
εκκλησίας και οι άνθρωποι παιδεύονταν χειμώνα – καλοκαίρι να πηγαίνουν να
εκκλησιαστούν στα γειτονικά χωριά, ιεραποστολικά ανέλαβε να φτιάξει και
αγωνίστηκε τέσσερα χρόνια μαζί με τους λιγοστούς κατοίκους της Κουστέσας να
φτιάξουν εκκλησία δίπλα από το σχολείο και έκαναν την πρώτη λειτουργία στις 17
Δεκεμβρίου 1967.
Στο πραύλιο της εκκλησίας όλοι οι Κουστεσιώτες εορτάζουν τον Άγιο Παύλο
Η κατασκευή της εκκλησίας του Αγίου Παύλου υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα
γεγονότα στην ιστορία του μικρού οικισμού και όπως αποδείχθηκε αυτή αποτέλεσε
το επίκεντρο όχι μόνο της λατρείας αλλά και της μικρής αγροτοκτηνοτροφικής κοινωνίας
των πρώτων μετά την τραγική δεκαετία του ΄40. Σήμερα η σημασία της εκκλησίας
του Αγίου Παύλου έχει μεγαλώσει και αποτελεί σημείο αναφοράς για όλους και γι’
αυτό όλοι προσπαθούν να είναι στην Κουστέσα την ημέρα που εορτάζει ο μεγάλος άγιός
τους και να πανηγυρίσουν όλοι οι συγχωριανοί κατόπιν μαζί με τους επισκέπτες
της Κουστέσας στην πλατεία μπροστά από το σχολείο.
Για την προετοιμασία της μεγάλης εορτής, από τις πόλεις της Βοιωτίας που
ζουν οι περισσότεροι Κουστεσιώτες, ανεβαίνουν στον οικισμό νωρίτερα ορισμένοι κάτοικοι
για να ανοίξουν πρώτα τα σπίτια που θα υποδεχτούν τον κόσμο, να συμμαζέψουν τα
νερά, να καθαρίσουν τα μονοπάτια και τους δρόμους και να περιποιηθούν την
εκκλησία αλλά και την μικρή πλατεία όπυ στήνεται το πανηγύρι μετά τη θεία
λειτουργία. Φυσικά στην κίνηση αυτή πρωτοστάτησε η πρόεδρος Αριστέα Ιωάννου - Αντωνίουκαι
σημαντική βοήθεια πρόσφεραν οι μόνιμοι κάτοικοι, ιδιαίτερα ο Τάσος Στούμπος που
σαν τεχνίτης τα χέρια του πιάνουν όλες τις δουλειές και είναι ο άνθρωπος που
κρατάει τα κλειδιά όλων των σπιτιών το χειμώνα και τα προσέχει.
Το έθιμο θέλει ο χορός να ξεκινάει με τον παπά του χωριού να πηγαίνει
μπροστά και να τον ακολουθούν οι γεροντότεροι. Εδώ ο παπα Ηλίας από το Πετρωτό.
Έτσι την παραμονή της εορτής που άρχισε να φτάνει ο πολύς κόσμος όλα ήταν
στη θέση τους και η εκκλησία που έγινε ο εσπερινός και η αρτοκλασία από τον
παπα ... Κουτσουπιά, έλαμπε. Ανήμερα της εορτής στη λειτουργία συμμετείχε και ο
παπα Ηλίας... και η αρτοκλασία έγινε στο προαύλιο κάτω από τα δροσερά πλατάνια
που φύτευε σαν είχε τελειώσει η κατασκευή της εκκλησίας, το 1967 ο Ηλίας Αντωνίου.
Ακολούθησε κέρασμα λουκούμι και τσίπουρο και σύντομα άρχισε να στρώνεται το
πανηγύρι στην πλατεία την οποία, για το φόβο του καιρού, έχουν φροντίσει να την
σκεπάσουν με μόνιμη τέντα που μαζεύουν το χειμώνα. Για τα χρειαζούμενα του
πανηγυριού είχαν φροντίσει από την προηγουμένη μέλη του Συλλόγου, είχαν ψήσει
και μοιράσει το κρέας, είχαν γεμίσει τα ψυγεία ποτά και αναψυκτικά ενώ άλλοι είχαν
αναλάβει το σερβίρισμα και την περιοποίηση των πανηγυριστών που εκτός από τους
Κουστεσιώτες είχαν έρθει και πολλοί από τα διπλανά χωριά, τα Μεγάλα Βραγγιανά,
το Τροβάτο, τα Πετρίλια και το Τρίδεντρο ακόμη.
Όλοι οι Κουστεσιώτες σηκώνονται να χορέψουν στους ήχους του βιολίου και του
κλαρίνου
Όλα λειτούργησαν άψογα και ο καιρός δεν έκανε καμιά λαχτάρα όλο το απόγευμα
της περασμένης Κυριακής. Η ορχήστρα, Σταύρος Τσιάκαλος, βιολί, Γιώργος Μαυρατζάς,
κλαρίνο, Στυλιανός Βαγγελάκος, τραγούδι, Ρούλα Τουραλιά, τραγούδι, Βασίλης
Καλαμπόκας, κιθάρα και Χρήστος Λέκκος, κρουστά, ικανοποίησε όλους τους
πανηγυριστές και χόρεψαν τραγούδια της αρεσκείας, πολλά από τα οποία λόγω και
της γειτονίας της Κουστέσας με τα Πετρίλια ήταν αργιθεάτικα. Στο τέλος, για το
καλό και να πάρει όλο το κορμί των χορευτών γεύση από το πανηγύρι, χόρεψαν και
το πιπέρι...
Πανηγύρι χωρίς κλήρωση, δεν γίνεται γιατί από τους λαχνούς
βγαίνει το μεροκάματο
των μουσικών
ΥΓ1. Το μικρό τούτο αφιέρωμα στο πανηγύρι του Αγίου Παύλου στην Κουστέσα είναι
το πρώτο μιας καινούργιας περιόδου των «Μικρών Πατρίδων» που του έργο τους φέτος
το καλοκαίρι θα είναι αφιερωμένο στην Ευρυτανία και κυρίως στα Άγραφα όπου θα
προσπαθήσω να συμπληρώσω ένα έργο που έχω αρχίσει πριν από μερικά χρόνια. Θα
ακολουθήσουν και άλλα για την Κουστέσα και άλλα μέρη και πανηγύρια των Αγράφων.
ΥΓ2. Περισσότερες φωτογραφίες στο
ΑΘΗΝΑ, 05072014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου