ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΥΦΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗ

 

Περπάτησα χθες λιγάκι στην Αθήνα, στην οποία, κατά παράδοση την Κυριακή κοντά στα Χριστούγεννα είναι όλα τα μαγαζιά ανοιχτά και γενικά ο κόσμος πλημμυρίζει το εμπορικό – ο θεός να το κάνει εμπορικό κέντρο αφού τα πιο ζωντανά μαγαζιά στην ιστορική Αιόλου είναι οι καφετέριες , τα σουβλατζίδικα, τα γιαουρτάδικα και ένα που πουλάει φαλάφας- και δεν μπορώ να πως ότι ενθουσιάστηκα από αυτά που είδα και μοιραία συνέκρινα με τριάντα χρόνια εμπειρία που έχω στην Αθήνα τα Χριστούγεννα. Το μόνο ομολογώ που με έκανε να σταθώ λιγάκι κάπου στο μέσο της Ερμού και να το απολαύσω, ήταν η μικρή μουσική παράσταση που έκανε μια νεαρή γυναίκα με ένα ανδρείκελο που έμοιαζε στον Μάρκο Βαμβακάρη και το κινούσε στη μουσική του μεγάλου ρεμπέτη. Τούτη η απρόοπτη σκηνή έμοιαζε με όαση στην έρημο της πάμφτωχης πια εορταστικής Αθήνας και του κόσμου που κυκλοφορούσε με τα χέρια στις άδειες τσέπες και το βλέμμα ταπεινωμένο όσο ποτέ άλλοτε στην πόλη που όπως φαίνεται όλοι οι ορίζοντες γύρω της πλημμυρίζουν από γκρίζα σύννεφα…