Ήταν το δεκαήμερο που πέρασε η μόνη περίοδος που
απομακρύνθηκα τόσο μεγάλο διάστημα από το χωριό και τούτο λόγω εξαιτίας κάποιων
σημαντικών υποχρεώσεων. Τους κήπους που παλεύω από την άνοιξη ανέλαβε να ποτίσει
δυο φορές ένας καλός φίλος και γείτονας κι έτσι δεν είχα την έγνοια τους γιατί
ήξερα πόσο θα τους πρόσεχε.
Μόλις όμως πατήσαμε το πόδι μας το απόγευμα στο χωριό αμέσως
έγινε και η πρώτη επίσκεψη στο χωράφι να δούμε και τα πρώτα αποτελέσματα στην
παραγωγή. Ήδη αύριο μαζεύουμε τα πρώτα φασολάκια και αμπελοφάσουλα που κάπως
άργησαν λόγω του υψομέτρου. Όλα τα άλλα που φύτεψα πήραν το δρόμο τους και με
χαρά είδα πως οι πεπονιές έδεσαν και μεγαλώνουν κάποια πεπόνια και το ίδιο θα
καμαρώσουμε σε λίγες μέρες και τις καρπουζιές. Τα κλαρωτά φασόλια επίσης γέμισαν
λουλούδια και σύντομα θα έχουμε και απ’ αυτά μια καλή σοδειά χλωρών και
αργότερα ξηρών φασολιών.
Δεν προλάβαμε όμως να χαρούμε πολύ τον κήπο γιατί έπιασε μια
όμορφη ψιλή βροχή που κράτησε τόση ώρα, όσο χρειάζονταν οι καλλιέργειες και όλη
η φύση γύρω. Όταν άρχισε να αραιώνει, ένα τεράστιο πολλαπλό ουράνιο τόξο
στεφάνωσε όλο τον ορίζοντα μπροστά από το χωριό και φυσικά το είδαμε σαν τον
καλύτερο οιωνό της υποδοχής μας και φυσικά για όλον τον κόσμο σε τούτη την πολύ
δύσκολη, απ’ όλες τις πλευρές περίοδο που περνάμε…
ΥΠ. Προσπάθησα να χωρέσω όλο το ουράνιο τόξο μέσα στις δυνατότητες
που δίνει η φωτογραφική μηχανήαλλά ήταν αδύνατο και ούτε και προλάβαινα να κάνω
πανοραμική λήψη. Μόνο με εργαλεία που αγγίζουν τις 180 μοίρες θα ήταν
κατορθωτό. Τόσο μεγάλο ήταν το αποψινό ουράνιο τόξο στη μικρή πατρίδα και τόσο
κοντά στο μπαλκόνι μας…
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 17072020
Η καλύτερη υποδοχή που μπορούσαμε να περιμένουμε σήμερα στο χωριό ήταν ένα ουράνιο τόξο τόσο μεγάλο όσο και ορίζοντας που απλώνεται μπροστά του…
ΑπάντησηΔιαγραφή