Τα δακράκια (ηράνθεμα επιστημονικώς) είναι κάτι πανέμορφα
λουλούδια που ανθίζουν αυτές τις ημέρες στην ημιαλπική ζώνη των βουνών μας και
εωδιάζει ο τόπος όλος. Για μας μάλιστα τους ορεινούς είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με
το Πάσχα γιατί ήταν μια αφορμή να πάμε να τα μαζέψουμε στο βουνό και με αυτά να
στολίσουμε τον επιτάφιο. Η εκδρομή αυτή γινόταν πάντα την Μεγάλη Πέμπτη και
ήταν μια αφορμή να αποδράσουμε κυριολεκτικά από τα αγροτικά σπίτια μας που οι
δουλειές ποτέδεν σταματούσαν.
Παρά την ανάπτυξη των ανθοπωλείων σε όλη τη χώρα, εντούτοις
ο στολισμός των επιταφίων στα χωριά του Τυμφρστού συνεχίζεται να γίνεται με
δακράκια τα όποια τώρα που άνοιξαν οι δασικοί δρόμοι μπορεί ο καθένας να πάει
να τα μαζέψει. Φυσικά η ανθοφορία των δακρακιών εξαρτάται από τον καιρό και τις
ανοιξιάτικες ιδιοτροπίες του και πολλές φορές, όταν είναι βαρύς ο χειμώνας και
έχει πολύ χιόνι, αργούν να ανθίσουν και όταν το Πάσχα είναι νωρίς, τότε οι
επιτάφιοι στολίζονταν μόνο με πρασινάδες.
Είναι ολόκληρη ιστορία τα δακράκια και μου τη θύμισαν χθες
οι καλοί φίλοι του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Καρδίτσας,που πήγαν στην
κορυφή της Μάρτσας από την πλευρά της Τριφύλλας αυτή τη φορά και όχι από τη
Νεράιδα όπως κάναμε το καλοκαίρι να μαζέψουν δακράκια τα βρήκαν μέσα στο χιόνι.
Όλο το χειμώνα που μας πέρασε είναι ζήτημα αν είχε πέσει χιόνι παρπάνω από
πέντε πόντους στα Άγραφα κι έτσι βγήκαν τα λουλούδια. Χθες όμως που ενέσκηψε
πάλι χειμώνας τα πλάκωσε ένα λεπτό παγωμένο χιονάκι αλλά δεν παθαίνουν τίποτα
καθώς από τη φύση τους έχουν τέτοιες αντοχή που και να τα θάψει το χιόνι θα
βγούν πιο φρέσκα μόλις λιώσει. Είναι σαν να ανασταίνονται...
ΑΘΗΝΑ, 19042014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου