Όταν πεθαίνει ένας άνθρωπος στα
ορεινά χωριά μας, είναι σαν να σβήνει ο ίσκιος από ένα μεγάλο δέντρο ή να
ξεραίνεται μια πηγή του τόπου. Έτσι νιώθουμε όσοι ακόμη κρατάνε ζωντανή την
σχέση μας με τα χωριά μας και μας πονάει γιατί μαζί με αυτούς τους ανθρώπους
κλείνει ένα σπίτι στο οποίο δεν χρειάστηκε ποτέ κλειδί να το ανοίξουμε…
Ο λόγος για την Αλίκη
Κουτσιούμπα (1916 – 2023) την πιο ηλικιωμένη μέχρι πριν από λίγες ημέρες
γυναίκα της Ευρυτανίας (107 ετών)η οποία πήγε μετά από μια δεκαετία στον
ουρανό να συναντήσει τον μπάρμπα Πάνο (1916 – 2012) με τον οποίο μαζί
δημιούργησαν μια δυνατή πολυμελή οικογένεια. Χόρτασε δουλειά στα χωράφια, στα
κοπάδια και στο σπίτι η κυρά Αλίκη αλλά δεν το έβαλε κάτω, κέρδισε τον αγώνα
της ζωής.
Εκείνο που την χαρακτήριζε ήταν
η μνήμη της, μέχρι την τελευταία στιγμή πριν κλείσει τα μάτια της θυμόνταν τα
πάντα που έζησε, πολέμους, αντάρτικα, καταστροφές αλλά και χαρές, με κάθε
λεπτομέρεια και ήταν πηγή πληροφοριών ενός αιώνα για την περιοχή.
Το μνημόσυνο για το 40ήμερο της
Αλίκης Κουτσιούμπα θα γίνει αύριο, Σάββατο 30 στην Ανατολική
Φραγκίστα όπου συγγενείς και χωριανοί θα θυμηθούν το πέρασμά της από τούτο το
κόσμο και θα ανάψουν ένα κεράκι στη μνήμη όλων όσων έφυγαν για τον ουρανό της
μικρής πατρίδας. Μιας πατρίδας που οι άνθρωποι συνεχώς λιγοστεύουν…
ΑΘΗΝΑ, 29122023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου