Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Πολύ συχνά στα χρόνια της Κατοχής οι άνθρωποι του θεσσαλικού κάμπου πήγαιναν και με διάφορους τρόπους εκτροχίαζαν τα τραίνα που χρησιμοποιούσε ο γερμανικός στρατός και άρπαζε ότι εφόδια εύρισκε μέσα ή γλύτωναν από τη φωτιά και τις εκρήξεις.

Το σημείο δε που είχε τα καλύτερα αποτελέσματα ήταν η διαδρομή από τον Θαυμακό μέχρι την Ξυνιάδα που ήταν ανήφορος και μετά κατεβαίνοντας προς τη Φθιώτιδα στα πυκνά τούνελ και στις γέφυρες. Η ιστορία έχει καταγράψει δεκάδες τέτοιες περιπτώσεις και δεν είναι του παρόντος να αναφερθούμε σε αυτές αλλά σε μια συγκεκριμένη που έχει σχέση με τη φωτογραφία του τσοπάνη και τη δανείστηκα από το αρχείο του καλού φίλου Μπάμπη Τσιχτσή από το χωριό Καλογριανά, ο οποίος ασχολείται συστηματικά με την ερεύνα και την καταγραφή της ιστορίας του τόπου του και του κάμπου ολόκληρου.

Σε μια τέτοια επιχείρηση λοιπόν, το καλοκαίρι του 1944 οι αντάρτες μεταξύ των άλλων εφοδίων που πήραν από το εκτροχιασμένο τραίνο ήταν και μια φωτογραφική μηχανή, εργαλείο που κανένας τους δεν είχε ξαναπιάσει στα χέρια. Κάποιος απ’ αυτούς είχε δει πως δουλεύει ένας φίλος του φωτογράφος στα Τρίκαλα και αποφάσισε να «δοκιμάσει» τη μηχανή φωτογραφίζοντας διάφορα σημεία του κάμπου κι έναν ρακένδυτο τσοπάνο που έτυχε να βρεθεί μπροστά του και βοσκούσε μαζί με κάτι άλλους ένα κοπάδι.

Αυτός τράβηξε καμιά δεκαριά άλλες φωτογραφίες και καθώς ήξερε πως δεν πρέπει να ανοίξει τη μηχανή , όπως ήταν την πήγε αμέσως στο φωτογράφο ο οποίος εμφάνισε το φίλμ και έδωσε τις φωτογραφίες στον αντάρτη το όνομα του οποίου αγνοούμε, όπως εξάλλου αγνοούμε και το ποιος ήταν ο τσοπάνος. Πιθανόν να ήταν κάποιος από τα βουνά που κατέβηκε για να ζήσει στον κάμπο και βόσκαγε ξένο κοπάδι λέει ο Μπάμπης που έχει ρωτήσει τους πάντες στο χωριό του και γύρω στον κάμπο ή μπορεί αυτός να γύρισε μετά στην πατρίδα του ή να χάθηκε μετά στον Εμφύλιο σπαραγμό.

Όπως βλέπουμε σε αυτή τη σπάνια φωτογραφία, ο τσοπάνος με εξαιρετική απλότητα και χωρίς να νοιαστεί καθόλου για τα κουρέλια που φορούσε ποζάρησε στο «φωτογράφο» και για να ενισχύσει το θέμα έπιασε δυο πρόβατα και τα έβαλε δίπλα του. Το ράτσα αυτών των προβάτων είναι τα περίφημα για την αντοχή τους και την απόδοση καραγκούνικα πρόβατα που ζούσαν αποκλειστικά στον κάμπο και μέχρι σήμερα πολλοί είναι οι κτηνοτρόφοι που την διατηρούν ευλαβικά και καμαρώνουν γι’ αυτό.

Σε δεύτερη ανάγνωση της σημείωσης μπορούμε να δούμε πως και σήμερα συμβαίνει κάτι το ίδιο σχετικά με την μαγεία που προκαλεί η αποτύπωση ενός γεγονότος αφού σε κάθε συγκέντρωση και πορεία ο ένας στους πέντε συμμετέχοντες κρατάει κάποια φωτογραφική μηχανή και ασχολείται περισσότερο με το τι θα αποτυπώσει παρά με την διαδήλωση…