Στη φωτογραφία είναι το γήπεδο του χωριού Αρματολικό Τρικάλων, πάνω από τον Αχελώο που έγινε πριν από είκοσι χρόνια και στο οποίο παίζουν μόνο μερικές ημέρες κάθε καλοκαίρι που μαζεύεται λίγος κόσμος στο χωριό.
Εξηγούμαι πως η σχέση μου με το ποδόσφαιρο είναι άθλια και τούτο γιατί όταν ήμουν μικρός στο χωριό είχαμε τόσες δουλειές στο σπίτι που ποτέ δεν περίσσευε ώρα για μπάλα και παιχνίδια…
Έτσι με τα λίγα που έμαθα τότε παρακολουθώ κάπως τα πράγματα γύρω από το ποδόσφαιρο και όταν με ρωτάνε τι ομάδα υποστηρίζω, λέω απλά «Κεραυνός Αγίου Γεωργίου» και ξεμπερδεύω.
Τα λέω αυτά γιατί δεν ήθελα σήμερα να ξεχωρίσω στην μικρή παρέα που βρεθήκαμε στον «Ιανό» να δούμε την εθνική μας ομάδα να αγωνίζεται με την αντίστοιχη της Κορέας και τελικά να χάνει και να μας απογοητεύει φρικτά. Τι να κάνουμε όμως, μπάλα είναι αυτό…
Η περίπτωση όμως με την Κορέα μου έφερε στο νου τον πόλεμο της Κορέας και τη συμμετοχή Ελλήνων στρατιωτών εκεί κι επειδή έχουμε σχεδόν ξεχάσει αυτή τη ντροπή, ας πούμε μερικά λόγια. Ήταν η πρώτη έξοδος Ελλήνων μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου σε πόλεμο και μάλιστα τόσο μακριά και αυτό έγινε μετά από αίτημα του ΟΗΕ και των Αμερικανών που ήθελαν να πολεμήσουν τους κομμουνιστές της Βόρειας Κορέας φανερά αλλά ο στόχος τους ήταν η Κίνα και ο μεγάλος τιμονιέρης Μαο Τσε Τουνγκ.
Συμμετείχαν σε αυτό τον πόλεμο και Έλληνες στρατιώτες καλά εκπαιδευμένοι από τη συμμετοχή τους στον Ελληνικό Εμφύλιο. Ήταν μάλιστα οι πρώτοι καταδρομείς (ΛΟΚ τα λέγαμε εδώ και τους είχαν εκπαιδεύσει Αμερικάνοι) που πήραν μέρος σε πολέμους και η σημερινή τους εξέλιξη είναι οι λεγόμενοι ράμπο. Οι δικοί μας είχαν εκπαιδευτεί καλά κυνηγώντας επί τρία χρόνια ξυπόλητους και πεινασμένους αντάρτες στα ελληνικά βουνά και ως ήταν επόμενο διέπρεψαν στην Κορέα αλλά δεν γύρισαν όλοι πίσω.
Θυμάμαι καλά κάποιους συγχωριανούς μου (τάγματα από τη Ρούμελη πήγαν στην Κορέα) να διηγούνται τη φρίκη εκείνου του καινούργιου πολέμου και να καταλήγουν με την έκφραση «έγινε της Κορέας». Και όντως έγιναν φοβερά πράγματα εκεί που ποτέ δεν τα μάθαμε αλλά μας έμεινε η έκφραση «έγινε της Κορέας» που οι περισσότεροι από τους νεώτερους φαντάζομαι ότι αγνοούν παντελώς για ποιο λόγο τη λέμε.
Πιθανόν σήμερα μετά την ήττα της εθνικής μας ομάδας θα έχουν κάτι να αναφερθούν…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όσο αφορά τον πόλεμο της Κορέας, κάποιες αφηγήσεις πολεμιστών που έχω γράψει κάποια στιγμή, κάπου θα τις διαβάσετε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου