Ήμουν στην Κρήτη πριν από λίγες ημέρες και χάρη στον καλό φίλο Σοφοκλή Βαρδιάμπαση από την Ορνέ Ρεθύμνου, ένα μικρό χωριό κοντά στο Λιβυκό πέλαγος, γνώρισα ένα από τους πιο όμορφους ελαιώνες και ακούμπησα ορισμένες από τις πιο αρχαίες ελιές της Κρήτης.
Περπατήσαμε λοιπόν με τον Σοφοκλή στους ελαιώνες που είναι πάνω από ποτάμι -το μεγαλύτερο λένε της Κρήτης που τη δύναμή του εμφανίζει το χειμώνα με τις πολλές βροχές- σε ένα τόπο που όπως μου είπε οι ελιές ακόμα φυτρώνουν μόνες τους. Πράγματι παντού κάτω από τα μεγάλα δέντρα, δίπλα από κάθε πέτρα και κοντά στις γκρεμισμένες ξερολιθιές ήταν μικρές αγριελιές οι οποίες έμοιαζαν να περιμένουν τον εμβολιαστή που με το μαχαίρι του θα της ημερώσει.
Κάποιες σαν αυτές τις αγριελιές πρέπει να ήταν και τα πρώτα δέντρα που ημέρωσε ο άνθρωπος στην ευλογημένη γη της Κρήτης και τα σώματα των προγόνων τους φαίνονται να στηρίζουν ακόμα τις ημερωμένες που η ηλικία τους είναι πολύ δύσκολο να υπολογιστεί. Από τη μέρα που περπάτησε ο άνθρωπος σε αυτόν τον τόπο και δεν είναι απίθανο ανάμεσά τους να βρίσκονται δέντρα που να φύτρωσαν εκεί πριν από δυο και τρείς αιώνες. Οι κορμοί τους είναι ο καθένας ένα μοναδικό γλυπτό της φύσης και αποτελούν πρόκληση για κάθε άνθρωπο να τους αγγίξει και φυσικά τον φωτογράφο να ασκήσει την τέχνη του.
Θα μπορούσα να μείνω εκεί μια μέρα (υποσχέθηκα στο Σοφοκλή να πάω το Νοέμβριο στο μάζεμα κι έτσι θα βγάλω και το λάδι της χρονιάς) αλλά δεν μας έπαιρνε ο χρόνος. Πρόλαβα να φωτογραφήσω τον ίσκιο από δυο πανάρχαιες ελιές – αδερφές πρέπει να είναι - που όσο κι αν η εμφάνισή τους δείχνει πως η ζωή τους τελειώνει, το καντηλάκι τους φαίνεται πως έχει ακόμη λάδι!
ΗΡΑΚΛΕΙΟ, ΙΑΝ 2010
Είναι μαγική η ενέργεια που παίρνουμε από τις αρχαίες ελιές, Ηλία! Και να φανταστείς ότι οι ελιές δύο - τριών αιώνων είναι οι πιο νέες!! Υπάρχουν ελιές στην κρητική γη που η ηλικία τους μετριέται σε εκατοντάδες χρόνια ακόμα και δύο χιλιετίες (!) σύμφωνα με το επιστημονικό επιτελείο του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (ΤΕΙ) Κρήτης και τον πρόεδρο του, γεωπόνο κ. Ευάγγελο Καπετανάκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά για τη συνεισφορά σου και το θαυμάσιο κείμενο σου.
Μοιραστήκαμε μαζί, έστω και από μακριά, αυτή τη μαγεία!
Και θα την ξαναμοιραστούμε πάλι Πέλλα το Νοέμβριο που θα έρθω στην Κρήτη για μάζεμα ελιάς (στην Ορνέ) και μπορεί να πάω και τα Χανιά. Θα δούμε ως τότε...
ΑπάντησηΔιαγραφή