Σταφύλια στο χωριό ποτέ δεν είχαμε πολλά και τούτο
οφείλονταν στο υψόμετρο που δεν βοηθά πολλές ποικιλίες να ευδοκιμήσουν.
Παλαιότερα, λένε, πως στα χαμηλά μέρη προς το ποτάμι, υπήρχαν πολλά αμπέλια τα
οποία όμως καταστράφηκαν από την φυλλοξήρα και από τότε και πέρα κανένας δεν
μπήκε στον κόπο να τα ξαναφτιάξει όπως παλιά. Κάποια ντόπια κλήματα τα οποία
δεν προσβλήθηκαν από την φοβερή αρρώστια ή μάλλον κάποια τα οποία
αντικατέστησαν οι συγχωριανοί τα πρόλαβα κι εγώ, εκεί στα τέλη της δεκαετίας
του ‘60 φορτωμένα με σταφύλια ντόπιων διαφόρων ποικιλιών, άσπρα και μαύρα. Λέω
κλήματα γιατί επρόκειτο για κρεβατίνες και άλλα ανεβασμένα στα δέντρα για να
εξοικονομείται χώρος στα κήπια και να μη τα καταστρέφουν τα ζωντανά. Από αυτά
λοιπόν τα κλήματα μάζευαν σταφύλια περί τα τέλη Σεπτεμβρίου οι χωριανοί και
ανάλογα τις χρονιές, αν πήγαιναν καλά ή όχι έφτιαχναν ένα μέτριο κρασί και με
αυτό πορεύονταν. Αν δεν κατάφερναν να κάνουν καλό κρασί, έφτιαχναν καλούτσικης
ποιότητας τσίπουρο.
Με το πέρασμα του χρόνου και την εγκατάλειψη όλων των
καλλιεργειών γύρω και μέσα στο χωριό ξεχάστηκαν και τα κλήματα σε πολλά χωράφια
και από τα όποια ορισμένα καταφέρνουν να κάνουν καρπό ο οποίος όμως δεν
προλαβαίνει να ωριμάσει γιατί τον τρώνε τα πουλιά και τα τρωκτικά. Όσο για τις κρεβατίνες
που ήταν μέσα στο χωριό, σχεδόν σε καμία φέτος δεν είδα ένα σταφύλι της προκοπής
γιατί σάπισαν από τις πολλές βροχές ενώ κανένας δεν έκανε κάτι να σώσει τον
καρπό, από αδυναμία ή αδιαφορία. Έτσι τα μόνα σταφύλια που έχουμε φέτος είναι από
κάτι κλήματα ζαμπέλες που φύτεψε πριν από λίγα χρόνια ο πατέρας μου χωρίς να
περιμένει να προκόψουν αλλά αυτές φαίνεται πως βρήκαν κατάλληλο κλίμα,
ευδοκίμησαν και χωρίς πολλές φροντίδες δίνουν τα σταφύλια για να φτιάχνουμε το
δικό μας τσίπουρο. Από χειμώνα θα κάνω μια προσπάθεια να τις επεκτείνω και
πιστεύω πως σε λίγα χρόνια θα έχουμε μια καλή παραγωγή τσίπουρο από ζαμπέλες για
το σπίτι και γιατί όχι και την αγορά ενώ παράλληλα προσπαθώ να φυτέψω και
τίποτα παλιά κλήματα με ντόπιες ποικιλίες για να νοστιμεύει το αποτέλεσμα αλλά
και να δω αν μπορεί να αναστηθεί εκείνος, ο παλιός κόσμος της υπαίθρου.
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 23092015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου